Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος
Αθήνα,14.Μαίου 2013
Αγαπητοί μου.
Έχω ένα καλό και ένα κακό,είμαι σχεδόν πάντοτε “υπέρ αληθείας” και λέγω αυτό το “σχεδόν” διότι εάν έλεγα “πάντοτε” θα σας έλεγα ψέμματα.
Η σημερινή κατάσταση με αναγκάζει να σας γράψω εκ νέου και να παραθέσω μια σειρά απο σκέψεις ενός ανθρώπου όπου όποτε ασχολήθηκε με τα κοινά,το έπραξε απο αγαθή και μόνον πρόθεση και που ποτέ δεν επεδίωξε θώκους εξουσίας,δεν χρειάζεται κάν να ενθυμήστε το όνομα μου,ας ειδωθεί ετούτο το κείμενο ως μιάς φωνής ουδετέρας,μιάς φωνής ενδεχομένως βοώντος εν τη ερήμω,που παρά ταύτα οφείλει να μιλήσει και να μιλήσει την αλήθεια και το δίκαιο.
Εσκόπευα να αναφερθώ κατά πρώτης είς το χάλι της σημερινής μας παιδείας,μα ήσαν τόσα πολλά τα συμβάντα των περασμένων ημερών που ετάραξαν την συνείδηση μου,ώστε έλαβα την αποφαση να μην τιτλοφορήσω κάν το κείμενο αυτό με τίποτε συγκεκριμένο παρά να αναφερθώ σε αυτό το “βυθισμένο μέρος του παγόβουνου”,που ως γνωρίζει ο καθείς εξ ημών απο την λίγη φυσική που διδάχτηκε στα πρώτα χρόνια του σχολειού,τα εννέα δέκατα παραμένουν κάτω απο την επιφάνεια της θαλάσσης και μόνον το εν δεκατο ξεπροβάλει πάνω απο αυτήν,την αυτήν εικόνα παρουσιάζει και η σημερινή κρίση σε αυτή την χώρα που θεωρούμε άμεσο κληρονόμο της αρχαίας Ελλάδας.
Απο που πραγματικά να ξεκινήσει κανείς τον “περίπατο” του σε όσα συμβαίνουν σε αυτήν την χώρα,απο τους “πνευματικούς ανθρώπους” όπου κλεισμένοι στα ιερατεία τους αναζητούν θέσεις στα παγκάκια μιάς πλατείας που γέμισε ξένους λόγω της αδιαφορίας αυτών αλλά και όλων των άλλων της γενιάς των και των μετέπειτα γενεών που αφήνουν μιά χώρα σε κακό χάλι,χωρίς εθνικά και κοινωνικά οράματα και που δεν εφρόντισαν μια στιγμή για την συντήρηση ή και την δημιουργία νέων τέτοιων ;
Απο τις παρασπονδίες στην παιδεία όπου κατήντησε ξέφραγο αμπέλι με τις ανθελληνικές πολιτικές που ενσωματώνουν τους ξένους αλλάζοντας την ιστορία είς βάρος ημών και κατακρεουργώντας την Ελληνική γλώσσα,αφήνωντας πίσω αμόρφωτους νεοέλληνες που δεν νοιάζονται μήτε για την πολιτική και όσους τους κυβερνούν αλλά ούτε και για την ίδια τους την ζωή,αφημένοι έρμαια του κάθε τυχάρπαστου πολιτικάντη “εθνοσωτήρα” ;
Απο τους “εκπαιδευτικούς” που φωνασκούν και απειλούν μιάν ολόκληρη κοινωνία εκβιάζοντας τα δίκαια ή άδικα αιτήματα τους ενώ την ίδια στιγμή δεν τους έχει προσέξει κανείς στον δρόμο για τα ουσιαστικά αιτήματα της παιδείας που έχουν να κάνουν με την κατακρεούργηση όπως ανέφερα της ιστορίας και της γλώσσας μας,την εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων ξένων στα σχολειά κλπ, που δεν είναι άλλο απο το χτίσιμο του πολίτη που πέρα απο εκβιαστικές νοοτροπίες θα κερδίσει τον άρτον ημών τον επιούσιον μέσα σε ένα πλήρως συντεταγμένο κράτος ;
Απο ένα ανθελληνικό εκ του αποτελέσματος κρατίδιο,που λόγω πολλών συνθηκών επιβάλλει πολιτικές με βάση τα συμφέροντα των δανειστών του και ούτε στιγμή δεν σκέφτεται το ενδεχόμενο της αντίδρασης στα παράλογα σχέδια που έχουν κάποιοι για το μέλλον αυτού του τόπου,διαμορφώνοντας μια κλειστή κάστα πολιτικάντιδων που ξέρουν μόνον να λένε “ναι” στα κελεύσματα των εκάστοτε αφεντικών τους και να διαλύουν μιά χώρα τάζοντας οι ίδιοι το χτίσιμο της εκ νέου ;
Από έναν λαό που είναι να σε συγκινεί η δίψα του για μεγάλα οράματα και ο οποίος δυστυχώς αναλώνεται και ανακυκλώνεται μέσα στον φαύλο κύκλο των μικρομέγαλων επιτυχιών του αθλητισμού και δεν συντάσσεται είς την επίτευξη πραγματικά μεγαλόπνοων σχεδίων για αυτόν και τα παιδιά του ;
Είναι πραγματικά τεράστιο ετούτο το παγόβουνο της ευθύνης και των αιτιών αυτής της κρίσης που δεν θα σταματήσει να υφίσταται έτσι εύκολα και το πολύ πολύ να καλυφθεί απο πρόσκαιρες λύσεις,ασπιρίνες για τον καρκίνο και δυστυχώς για όλους μας το βυθισμένο του μέρος είναι το μεγαλύτερο….
Η ανάγκη της επιβολής μιάς νέας “Μεγάλης ιδέας” για τον τόπο,κρίνεται επιτακτικότερη απο ποτέ.
Μετά τιμής
