Ζώντας και κινούμενος μέσα στην τωρινή κοινωνία που έχει αλλάξει λόγο των καταστάσεων και των κρίσεων που διασχίζουμε, είναι η ευκαιρία να παρατηρήσει κανείς και να προσέξει ορισμένα θέματα, που μπορεί να μην…..
φαίνονται τόσο σημαντικά, αλλά από αυτά μπορείς να εξάγεις πολύ σωστά και σοβαρά συμπεράσματα.
Όλες αυτές οι καταστάσεις και τα βιώματα που ζει ο καθένας, έβγαλαν στην επιφάνεια κρυφές πτυχές του χαρακτήρα του αλλά και επηρέασαν σημαντικά στους πιο πολλούς την συμπεριφορά τους σε σημείο που κάποιοι έγιναν αγνώριστοι και σαν χαρακτήρες αλλά και σαν άνθρωποι.
Το χειρότερο όμως σε όλη την υπόθεση είναι ότι εμφανίστηκε η πραγματική στενότητα της σκέψεως που έχουν οι περισσότεροι δείχνοντας, έτσι το επίπεδο αλλοτρίωσης που έχει φτάσει ο ελληνικός λαός σε αυτό το θέμα.
Αντί αυτή η κρίση και οι συνέπειες της να μας δώσουν αφορμή για μια εσωτερική πνευματική και φιλοσοφική αναζήτηση, έτσι ώστε να δούμε τα λάθη μας και τις αδυναμίες μας και να κάνουμε προσπάθεια για την βελτίωση μας, τις περισσότερες φορές λειτούργησε αντίθετα βγάζοντας έξω όλες τις άσχημες και κακές πτυχές του χαρακτήρα μας και κάνοντας μας ακόμα πιο χειρότερους σαν ανθρώπους αλλά και απέναντι στους άλλους.
Δυστυχώς οι περισσότεροι είχανε μάθει να είναι απλά μικρόψυχοι άνθρωποι, άτολμοι και χωρίς να έχουνε να παρουσιάσουνε κάτι σοβαρό και ουσιαστικό από την ζωή τους, εκτός από ιστορίες και κατορθώματα άλλων και ζούσανε βολεμένοι μέσα στην κλειστή και ασφαλή κοινωνία τους και δεν τους ενδιέφερε για το τι συμβαίνει πιο πέρα από αυτήν.
Αυτοί όμως, αντί να αρπάξουν την ευκαιρία να αναλογιστούν και να κάνουνε το μεγάλο βήμα, για να ξεφύγουν από αυτήν την κατάσταση και να βρούνε αυτά που πραγματικά θέλουνε, κάνοντας κάτι σημαντικό στην ζωή τους, προτίμησαν να παραμείνουν απλά καθημερινά ανθρωπάκια, βολεμένοι σε καταστάσεις και ψέματα και να ζούνε μέσα στην ατολμία τους και στην μικρότητά τους, ακούγοντας και πιστεύωντας τα ηρωικά παραμύθια και ιστορίες των δήθεν ηρώων, δείχνοντας την ανυπαρξία του χαρακτήρα τους και της προσωπικότητας τους.
Αυτοί είναι πραγματικά για λύπηση και οποιαδήποτε απασχόληση με το άτομο τους είναι χαμένος χρόνος και κόπος.
Ας ζήσουν στον μικροκοσμό τους και στο τίποτε, εκεί που ανήκουν και ας ασχολούνται με ιστορίες και παραμύθια για να νοιώθουν ότι είναι κάποιοι ή ότι ανήκουν κάπου.
Ξεχάσαν ότι ανήκουν στο τιμημένο γένος των Ελλήνων και σαν λαός είμαστε εκλεκτοί και δεν μας αρμόζει αυτή η κατάσταση. Είμαστε απόγονοι ηρωικών ηρώων και κουβαλάμε τεράστια και βαριά ιστορία στις πλάτες μας.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που μέσα τους έκρυβαν μια τεράστια και γενναία ψυχική δύναμη και έκαναν αυτό το μεγάλο βήμα, παίρνοντας σημαντικές και δύσκολες αποφάσεις στη ζωή του και κατάφεραν να ξεφύγουν από την μιζέρια τους και την κατωτερότητα τους, δημιουργώντας το κάτι διαφορετικό, με πράξεις και έργα και όχι με λόγια και παραμύθια, δείχνοντας ότι όλα αλλάζουν και όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα, αρκεί οι ίδιοι να το αποφασίσουμε και να το προσπαθήσουμε.
Επιτέλους ας συνειδητοποιήσουμε ότι σε εμάς είναι να αλλάξουμε τα πάντα, αφού πρώτα αλλάξουμε οι ίδιοι σαν άνθρωποι και σαν χαρακτήρες και να καταφέρουμε το καλύτερο και να ξεπεράσουμε όλες τις τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Όλα μπορούν να αλλάξουν και όλα στο χέρι μας είναι να γίνουν καλύτερα αρκεί εμείς να το αποφασίσουμε και να το προσπαθήσουμε και προπαντός να το τολμήσουμε και να μην μείνουμε στα λόγια.
Γιώργος Καλαμάρης