Ουδείς μπορεί να πιστέψει πως σε ένα εκρηκτικό και ασταθές πολιτικό σκηνικό όπως αυτό της…
Ο λόγος για την αλλαγή του εκλογικού νόμου για τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές που ουσιαστικά επιβάλλει την παρουσία δύο ψηφοδελτίων, ενός με τη λίστα των υποψηφίων δημάρχων και ενός με τη λίστα των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων.
Ο πολίτης θα κληθεί να επιλέξει πρόσωπα χωρίς να ενημερώνεται –τουλάχιστον μπροστά στην κάλπη – για την παραταξιακή ή κομματική ταυτότητα των προσώπων.
Η σχετική ενημέρωση θα πρέπει να έχει γίνει επαρκώς και υπ’ ευθύνη των συνδυασμών, κατά την προεκλογική περίοδο και μόνο.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, είναι πολύ δύσκολο ο δημότης μπροστά στην κάλπη, να διαβάσει εκατοντάδες ονόματα και να θυμάται ποιος ανήκει..πού.
Ουσιαστικά μιλούμε για τον αποχρωματισμό των εκλογών. Ποιον ωφελεί όμως αυτό;
Ποιον ωφελεί να μην ξέρουμε τι πρεσβεύει κάθε όνομα στις λίστες;
Οι φανερές δημοσκοπήσεις αλλά και εκείνες οι κρυφές που δεν εμφανίζει κανένας από τους «ανεξάρτητους» δημοσκόπους, αποτυπώνουν τη ραγδαία άνοδο της Χρυσής Αυγής. Για το Δήμο της Αθήνας τα ευρήματα «δίνουν» καθολική επικράτηση του κ. Κασιδιάρη.
Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος προωθούν αυτό το νόμο με σκοπό να «σπάσει» η δυναμική του κόμματος του κ. Μιχαλολιάκου, που κερδίζει καθημερινά φίλους και συμμάχους όσο τα προβλήματα της εγκληματικότητας και της μετανάστευσης παραμένουν άλυτα και όσο φυσικά πολιτικές και πολιτικοί που έβλαψαν την χώρα συνεχίζουν να βρίσκονται στο προσκήνιο των μαύρων εξελίξεων. Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος “τρέμουν” στην ιδέα ενός χάρτη Ελλάδας, την επομένη των αυτοδιοικητικών εκλογών, βαμμένου από τον “σταυρό” της Χρυσής Αυγής.
Όμως οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, προχωρούν και ένα βήμα πιο πέρα, για τη διάσωση της πολιτικής τους καριέρας και υστεροφημίας.
Γνωρίζουν πολύ καλά, πως η δυναμική των δικών τους κομμάτων φθίνει καθημερινά.
Γνωρίζουν πολύ καλά, πως το κράτος-τέρας που μεθοδικά έφτιαξαν τα κόμματά τους, τις προηγούμενες δεκαετίες πολύ δύσκολα διορθώνεται.
Ακόμη γνωρίζουν πως ως «φρέσκοι» αρχηγοί των κομμάτων τους, για να έχουν μέλλον, πρέπει να αποδεσμεύσουν τα ονόματά τους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ασχέτως αν και οι ίδιοι ήταν πρωτοκλασάτα στελέχη και είχαν τεράστιο μερίδιο ευθύνης για την κατάντια της Ελλάδας.
Ακολουθώντας την τακτική αυτή, οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, χαράζουν ακριβώς την ίδια πορεία. Αφήνουν τη λάσπη να κάθεται στα πρόσωπα των κ.κ. Καραμανλή και Παπανδρέου αντίστοιχα, αφήνουν αναπάντητες τις βολές εναντίων των κυβερνήσεων στις οποίες συμμετείχαν, έτσι ώστε η κοινωνική κατακραυγή να επικεντρώνεται στις προηγούμενες ηγεσίες και όχι στις συλλογικές πολιτικές.
Καραμανλικοί και Παπανδρεϊκοί, στα κάγκελα, δύσκολα θα επιτρέψουν τη συνέχιση της αναπάντητης υπονόμευσης.
Φαντάζει μονόδρομος η συμπόρευση των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου σε ένα κοινό κόμμα (της Νέας Ελλάδας;) με το λεγόμενο φιλοευρωπαϊκό προφίλ, που θα έχει αποτινάξει από πάνω του τους παλιούς «λασπωμένους» ηγέτες που «πλήγωσαν» την κοινωνία. (που τους άφησαν να λερώνονται).
Άγνωστη όμως η τύχη ενός τέτοιου εγχειρήματος. Όταν η προπαγάνδα για τη σωτηρία της χώρας μέσα από ένα πρωτογενές πλεόνασμα, δεν πείθει κανένα.
Όταν η ύφεση και η ανεργία έχουν γονατίσει ψυχές και …τσέπες.
Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, εστιάζοντας στην πολιτική τους διάσωση, είτε αλλάζοντας τους εκλογικούς νόμους, είτε δημιουργώντας νέο πολιτικό φορέα, καταφέρνουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκουν.
Διότι η λεηλατημένη κοινωνία αντιλαμβάνεται ποιος αγωνίζεται για το συμφέρον της και ποιος έχει ως άρμα την εφήμερη εξουσία για να κρατιέται μόνιμα σε αυτή..
Η κοινωνία αποδεικνύει, πως κουράστηκε με τα παλαιοκομματικά παιχνίδια και περιμένει με αγωνία την ώρα των εκλογών για να τιμωρήσει.
Αυτό δείχνουν οι τελευταίες «φανερές» δημοσκοπήσεις..
Γράφει ο Τάκης Αναστασάκης
για το www.news4all.gr