Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Βαρύς αχός ακούγεται,
Υπουργός ηθοποιός; Ε! αυτό πια δεν τρώγεται.
Οι γύφτισσες μουτζουρώνονται, κι οι φερετζέδες πέφτουν
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ευτελίζει, εξευτελίζει, εκθέτει, αδικεί!…..
Τα απολύτως φυσιολογικά, εμφανίζονται ως αφύσικα.
Τί; Πού; Γιατί είναι περίεργο ή παρά φύση ένας εκλεγμένος βουλευτής – ηθοποιός
να γίνει και Υπουργός;
Δεν αρέσκομαι σε συνήθεις “βακτηρίες” επιχειρηματολογίας. Δεν θα επικαλεστώ
ποιοί και ποιές υπουργοποιήθηκαν στο παρελθόν από τον καλλιτεχνικό χώρο.
Ούτε (αν και έχω κάθε προσωπικό δικαίωμα) θα αναφερθώ στην πάγια θέση μου
ότι οι υπουργοί θα πρέπει να επιλέγονται με διαφορετικά κριτήρια εξειδίκευσης του
αντικειμένου και εκτός του σώματος των βουλευτών.
Θα επικαλεστώ μόνον τα ισχύοντα. (Σ.Σ ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή διαφωνώ
προσωπικά!).
Αλήθεια, τόσοι και τόσοι Υπουργοί – εδώ και δεκαετίες – πως επιλέγονται; Βάσει
γνώσεων του αντικειμένου;
Τι δουλειά έχει πχ ο δικηγόρος, ο γιατρός, ο συνδικαλιστής, ο δημοσιογράφος στο
Υπουργείο Εθνικής Αμύνης ή αλλαχού;
Επομένως γιατί όχι και ο βουλευτής ηθοποιός;
Που είναι το ασύμβατο περίεργο, πρωτόφαντο: Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Γιατί τέτοια αδικία. Άνιση αντιμετώπιση; Εκτός και αν κάποιοι ενοχλούνται από το
ότι πρόκειται για αξιόλογο επαγγελματία / ηθοποιό.
Όμως αυτό μάλλον θετικό στοιχείο είναι γιατί θα μπορούσε πχ να ήταν: Άεργος
αφισοκολλητής, ΤΑΜΠΕΛΟΚΟΛΛΗΤΗΣ, διακινητής κομματικών φυλλαδίων ή –
έστω – κοινός καταληψίας λευκανθείς σε καταστροφές σχολών ή αμαυρώσεις
μνημείων.
Οι πρωθυπουργοί έχουν το προνόμιο της επιλογής (ανεξαρτήτως σχέσης ή
επαφής με το αντικείμενο) Υπουργών.
Αν ο κος Χ ή Ψ αποτύχει να τον κρίνουμε και να τον επικρίνουμε.
Αναρωτιέμαι:
Τι κακό άραγε μπορεί να κάνει ένας – επιτυχημένος κωμικός μέσα σε ένα “Κ.Σ”
(=Κομματικό Σύστημα) Π ο λ ι τ ι κ ώ ν Δ ι α σ κ ε δ α σ τ ώ ν; Το πολύ να
προσφέρει μια άλλη – καλύτερη πάντως – ποιότητα και να ανεβάσει κάπως το
επίπεδο υποκρισίας /ηθοποιίας τους.
Εξάλλου το ασφαλιστικό το έχουν ήδη …. τακτοποιήσει επιτυχώς(;) οι “ειδικοί” που
προηγήθηκαν . Επομένως……
ΥΓ Παίχτηκε το θεατρικό έργο: ” Ο παράλογος αυτοχειριασμός”, από τον θίασο των
ατάλαντων Κ ο μ μ α τ ι κ ώ ν Δ ι α σ κ ε δ α σ τ ώ ν του “ΚΣ”, οι οποίοι
(άσκεφτα;) προσέφεραν πρωταγωνιστικό / Υπουργικό ρόλο σε έναν
ταλαντούχο ηθοποιό.
Μοιραίο λάθος (Σ.Σ κάτι για το οποίο θα πρέπει – αν πρέπει – να επικριθούν
εκείνοι και όχι αυτός) αφού η σύγκριση, από πλευράς υποκριτικής, θα αδικήσει
τους ερασιτέχνες διασκεδαστές, και όχι τον επαγγελματία.
Η μπουνταλοσύνη των ερασιτεχνών ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΤΟΠΟΙΩΝ (= προξενούν
κλαυσίγελω) συνεχίζει ανεξέλεγκτη, προς τέρψη κάθε πικραμένου ιθαγενή!