Μας έμαθαν ότι αυτός που την γλιτώνει στη ζωή (γλιτώνει πόνο, κόπο) είναι ο πιο τυχερός. Κάτι που όμως είναι τελείως λάθος!!!!!
Όποιος αυτή την μεγαλειώδη εποχή, που αλλάζει η ιστορία, δεν έπαθε ορυμαγδό (πρόσεξε όχι είδε, διάβασε, άκουσε, όποιος δεν ΕΠΑΘΕ), δεν προήχθη!!!
Άρα, άτυχος είναι αυτός που…
έφυγε από την χώρα ενώ έχουμε χούντα, για να ευημερήσει στο εξωτερικό (και καταδικαστέος αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα, άλλο κείμενο). Άτυχος είναι αυτός που έχει δουλειά (κι όχι επειδή το οικονομικό είναι κάνα μέγα πρόβλημα, είναι άτυχος γιατί δεν αναγκάστηκε να αλλάξει ολόκληρη την κοσμοθεωρία του). Τέλος, άτυχος είναι ο πωρωμένος -όποιας πώρωσης (διότι αυτός ό,τι και να πάθει δεν μαθαίνει, κλειστός εγκέφαλος, απροσπέλαστος).
Αυτός που από όποιον λόγο (οικονομικό, θάνατο, αρρώστια) γκρεμοτσακίστηκε, ξέχασε μέχρι και τ’ όνομά του, και μετά, μέσα από τα αποκαΐδια, σερνάμενος, φτύνοντας αίμα, αναδομήθηκε, αυτός έφερε εις πέρας την αποστολή. Αυτό ήταν το ζητούμενο της εποχής. Η αναγέννηση.
Αυτός θα αλλάξει και την ιστορία.
(Και κάπως έτσι οι ύστατοι γίνηκαν πρώτοι.)
Stefania Ligerou
Use Facebook to Comment on this Post