Το ΠΑΜ μέλος του Διεθνούς Δικαστηρίου Εγκλημάτων των Κρατών & Εκκλησιών.

Το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων των Κρατών & Εκκλησιών, ξεκίνησε με πρωτοβουλία Καναδών Δημοκρατών Πολιτών, έχει συγκροτήσει Λαϊκά Δικαστήρια σε 15 χώρες και έχει ήδη εκδώσει Διεθνή Εντάλματα Σύλληψης κατά του Καναδού Πρωθυπουργού Χάρπερ, του Πάπα Βενέδικτου, της Βασίλισσας της Αγγλίας κλπ, για εσχάτη προδοσία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Το Πατριωτικό Μέτωπο, έθεσε στη διάθεση του Διεθνούς Δικαστηρίου Εγκλημάτων Κρατών & Εκκλησιών, το Ορκωτό Δικαστήριο Λαϊκών Δικαστών του οποίου την συγκρότηση, έχει ήδη ξεκινήσει, την προηγούμενη εβδομάδα.

Σε μια εποχή που η παγκόσμια κοινότητα των ανθρώπων αλλάζει συνολικά και ο στόχος της Άμεσης Δημοκρατίας (του περάσματος δηλαδή του συνόλου των εξουσιών κατ’ ευθείαν στους Λαούς), υλοποιείται κάθε μέρα και περισσότερο, το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων των Κρατών και των Εκκλησιών, είναι ένα ακόμη βήμα, προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η επιστροφή των Λαών σε όλον τον κόσμο, στην αρχαία ελληνική δημοκρατία και το Λαϊκό της Δικαστήριό της, την Ηλιαία, δείχνει πως το Διεθνές Κίνημα κατά της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, παίρνει επιτέλους συγκεκριμένο σχήμα. Μακριά και πέρα φυσικά από τα παρωχημένα «αριστερά», μαρξογενή, μαρξοειδή κλπ νεοχεγγελιανά εξουσιαστικά δόγματα.

Δυστυχώς, στις εποχές όπου, σε προχωρημένες και κοινωνικά χώρες όπως ο Καναδάς, η Ελβετία, η Νέα Ζηλανδία, η Νορβηγία και η Ισλανδία, η Άμεση Δημοκρατία (Direct Democracy) είναι πια σαφές ζητούμενο, στη χώρα όπου αυτή γεννήθηκε, στην Ελλάδα, ακόμη ζούμε στο σκοτάδι παρωχημένων ιδεολογικοπολιτικών αγκυλώσεων. Έτσι, την ίδια ώρα που η μικρή Ισλανδία προχώρησε σε διαδικασίες Άμεσης Δημοκρατίας, την ίδια ώρα που η Ελβετία, απολαμβάνει τους καρπούς της αρχαιοελληνικής σκέψης εδώ και 200 χρόνια, την ίδια ώρα που άλλοι Λαοί, συγκροτούν την κάθετη αντίστασή τους κατά των εξουσιαστικών συστημάτων, στην Ελλάδα, ακόμη ακούγονται τα νεκρά επιχειρήματα του περασμένου αιώνα. Η «αριστερά» περιφέρει ως εντυπωσιακή νεκρική πομπή, το πτώμα του μαρξισμού σε διάφορες παραλλαγές (λενινιστική, σταλινική, τροτσιστική, μπακουνική, κροποτκινική κλπ), κρατώντας αιχμάλωτες μεγάλες μάζες του Λαού. Ενός Λαού που αν χειραφετούνταν πολιτικά από την μέγγενη της «αριστεράς», ίσως ριζοσπαστικοποιούσε την κοινωνική του συμπεριφορά, με σαφή αλλά και αποτελεσματικό τρόπο. Ενώ επίσης δυστυχώς, το σύστημα, κατάφερε (χωρίς πολλή προσπάθεια και πάλι δυστυχώς), να νεκραναστήσει τα βαμπίρ του φασισμού και του ναζισμού και να τα πλασάρει μέσα από τη Βουλή μάλιστα, ως «μια κάποιαν λύσιν».

Στη χώρα λοιπόν όπου γεννήθηκαν όλες οι σχολές σκέψεις, τα κομπλεξικά τουρκομπαρόκ ανθρωπάρια του συνόλου του πολιτικού συστήματος, (συνεχίζοντας φυσικά την πολιτική παρακαταθήκη του δουλοπρεπή φαναριώτη Μαυροκορδάτου και του προσκυνημένου γιατρού του Αλή Πασά Κωλέτη), δείχνουν με κάθε τρόπο και μέσον το μίσος τους, για οτιδήποτε είναι γέννημα θρέμμα, της βαθύτατα δημοκρατικής παράδοσης που άφησαν πίσω τους ως παγκόσμια κληρονομιά, οι αρχαίοι ημών.

Η πρόσφατη ιστορία αυτού του τόπου, έχει καταδείξει πως τα κινήματα της Ελλάδας, ακολουθούν με μια εικοσαετή καθυστέρηση, τα ριζοσπαστικά κινήματα των Λαών του Κόσμου. Δυστυχώς και σε αυτήν την περίπτωση, του κινήματος για Άμεση Δημοκρατία, που δεν είναι ξενόφερτο όπως τα νεοχεγγελιανά δόγματα (κομμουνισμός, φασισμός, ναζισμός κλπ) αλλά ενδημικό, ντόπια δηλαδή… παραγωγή, όλα δείχνουν πως θα καθυστερήσουμε αρκετά να καταλάβουμε τι λένε οι Καναδοί, οι Ισλανδοί, οι Ελβετοί, οι Νορβηγοί κλπ.

Αν και μόνον άκουγε ο Λαός, τη φωνή του Πατριωτικού Μετώπου, θα βρισκόμασταν ήδη στον δρόμο της Ισλανδίας και ο ΓΑΠ τουλάχιστον, θα ήταν ήδη φυλακή για εσχάτη προδοσία, ενώ τόσο η ΤΡΟΙΚΑ, όσο και το ΔΝΤ, θα έπαιρναν δρόμο. Με αμέσως επομένους υποψήφιους τροφίμους του Κορυδαλλού, πολλούς «κορυφαίους ηγέτες», που κυβέρνησαν/καταλήστεψαν τη χώρα, τις τελευταίες δεκαετίες. Χωρίς μάλιστα να ανοίξει ρουθούνι.

Το μόνο αισιόδοξο στην όλη κοινωνική διαδικασία ευτυχώς είναι το γεγονός πως οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, το παραμύθι της ροζουλί αριστεράς αργά η γρήγορα θα πάει και αυτό περίπατο, η πρωσική χοντροκοπιά και βαρβαρότητα που προτείνει ως «ελληνικό πνεύμα» η ακροδεξιά δεν θα έχει καμία τύχη και ο Λαός αυτός, θα επιχειρήσει να ξαναγράψει την ιστορία του.

Μέχρι τότε, η μοναχική φωνή του Πατριωτικού Μετώπου, κεράκι μικρό αλλά αναμμένο, θα συνεχίσει να σπάει το σκοτάδι των αριστεροδέξιων νεοταξιτών και να καλεί τον Λαό, σε μια Ελλάδα, όπως την οραματίστηκαν οι χιλιάδες της αγωνιστές, ως Ελλάδα του Πνεύματος και του μοιρασμένου δίκαια ψωμιού και όπως πρέπει να είναι για τις γενιές που έρχονται: Φιλόξενο και ευρύχωρο σπίτι.