Mε απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ιταλίας. Άνοιξε από την Ιταλία ο δρόμος για να αποζημιωθούν οι συγγενείς των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, στο Δίστομο, μετά την
απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, που επιβάλλει την εφαρμογή της σχετικής δικαστικής απόφασης.
Οι Ιταλοί δικαστές δείχνουν το δρόμο, για τη δικαίωση του αγώνα που δίνει η χώρα μας, καλύπτοντας και την «αδράνεια» των ελληνικών αρχών που, πιστές στη δουλοπρεπή στάση τους, απέναντι στο Βερολίνο, αρνούνταν να εκτελέσουν ακόμη και αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρώμης, με μια γενναία απόφαση του, δικαίωσε τον αγώνα των κατοίκων του Διστόμου και του αείμνηστου Γιάννη Σταμούλη, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο, για την εκτέλεση της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδιάς, που υποχρέωνε το σημερινό γερμανικό κράτος, σε γενναίες αποζημιώσεις προς τους απογόνους των θυμάτων, των ναζιστικών αντιποίνων στο Δίστομο.
Με την απόφαση τους, οι Ιταλοί δικαστές, δεν ακύρωσαν μόνο προηγούμενο διάταγμα της δικής τους κυβέρνησης (Μπερλουσκόνι), αλλά, στην ουσία, εκθέτουν και τις αντίστοιχες ελληνικές κυβερνήσεις, που αρνούνταν πεισματικά να εκτελέσουν τη δικαστική απόφαση, προχωρώντας, επί παραδείγματι, στην κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων, όπως το Ινστιτούτο Γκαίτε, επί ελληνικού εδάφους και αναγκάζοντας τον αξέχαστο Γιάννη Σταμούλη, ν` αναζητήσει διέξοδο στην ιταλική δικαιοσύνη.
Οι Ιταλοί δικαστές, είπαν ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που, ως Πόντιος Πιλάτος, παρέπεμψε την επίλυση του ζητήματος, σε διακρατικές συμφωνίες!
Στα δικαστήρια της χώρας είχε προσφύγει το 2004 ο αείμνηστος ευρωβουλευτής , δικηγόρος και Νομάρχης Βοιωτίας Γ. Σταμούλης (που ξεκίνησε μόνος του των αγώνα των γερμανικών επανορθώσεων ) βλέποντας το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η υπόθεση και αντιλαμβανόμενος ότι ουδείς Ελληνας υπουργός Δικαιοσύνης θα υπέγραφε την εκτέλεση της απόφασης κατά της Γερμανίας σε ελληνικό έδαφος. Ετσι με την επίκληση κανονισμού του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης ζήτησε την αναγνώριση της αμετάκλητης απόφασης των Διστομιτών στην Ιταλία, όπου δεν υπάρχει ο σκόπελος της άδειας του Υπουργού. Οπερ και εγένετο.
Ακολούθησε η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία στις (3 Φεβρουαρίου 2012) η οποία έκρινε κατά πλειοψηφία ς προς το θέμα της οφειλόμενης αποζημίωσης- ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τα οποία διέπραξε το Γ’ Ράιχ θα έπρεπε να αποζημιωθούν, αλλά το περιεχόμενο και το ύψος της αποζημίωσης θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διακρατικής συμφωνίας και όχι δικαστικής διεκδίκησης. Αμέσως μετά ο Μπερλουσκόνι εξέδωσε διάταγμα με το οποίο πάγωνε όλες τις διαδικασίες που αφορούν σε εκτέλεση κατά ξένου κράτους επί ιταλικού εδάφους!
Το διάταγμα που έφτιαξε η Ιταλική Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να υπακούσει στις οδηγίες της Χάγης αρνήθηκαν ουσιαστικά να δεχτούν οι Ιταλοί Δικαστές .Το Εφετείο της Φλωρεντίας, θεώρησε ότι τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας (της εφαρμογής της αποφάσεως της Χάγης) και έκανε ερώτημα στο Συνταγματικό Δικαστήριο (Ρώμη). Το Ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο στις 23 Οκτωβρίου 2014 έκρινε πως «ο περιορισμός αυτός, εφόσον αφορά σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν μπορεί να εφαρμοστεί».
Κατά συνέπεια η πόρτα που φάνηκε να κλείνει με την απόφαση της Χάγης παραμένει ανοικτή (και επικυρωμένη από το Συνταγματικό Δικαστήριο) και το θέμα των ατομικών αποζημιώσεων μπορεί να κρίνεται από τα εθνικά δικαστήρια. Είναι προφανές πως με την εκπεφρασμένη βούληση του νέου υπουργού Δικαιοσύνης Νίκ. Παρασκευόπουλου κατα τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα πλέον τίθεται ως συγκεκριμένος στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και όχι πια ως απλή ευχή με τη μόνιμη επωδό ότι «δεν παραιτούμεθα», χωρίς όμως εκ παραλλήλου να γίνεται και κάποια συγκεκριμένη κίνηση διεκδίκησης.
Οι επόμενές κινήσεις θα πρέπει να είναι α) να επιδοθεί ρημματική διακοίνωση, η οποία θα υποστηριχθεί θα παρακολουθείται ανελλιπώς και β) να δοθεί (σαν μέσο πίεσης) η άδεια εκτέλεσης της αποφάσεως του Διστόμου από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, την οποία εξήγγειλε ήδη ο Υπουργός κ. Παρασκευόπουλος! Κανένας άλλος Υπουργός Δικαιοσύνης από το 2000 έως και χθές δεν είχε δεχθεί να δώσει την συγκεκριμένη άδεια.