“Καταταγείτε μας έλεγαν…” BUSINESS INSIDER Στρατιώτες ΗΠΑ «Είμαστε στα όρια μας, κουρασμένοι, και άφραγκοι» – “Ψηφίστε Όχι για την Συρία”

“I’ve been hearing a lot from members of our Armed Forces,” Amash tweeted. “The message I consistently hear: Please vote no on military action against Syria.”

Amash has been retweeting those thoughts for more than a day. But as a possible attack on Syria looms, there is much more to share than just what can be said in 140 characters.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ: «Είμαστε στα όρια μας, κουρασμένοι, και άφραγκοι»

Αφότου ο Πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες “θα πρέπει” να χτυπήσουν την Συρία κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του το Σάββατο το βράδυ στο Rose Garden, ο Ρεπουμπλικάνος Justin Amash, μέλος του Κογκρέσου, πήγε στο Twitter για να αμφισβητήσει τον ισχυρισμό αυτό, ανεβάζοντας σχόλια από εκείνους που θα ήταν πιθανόν να πραγματοποιήσουναυτή την διαταγή.

“Έχω ακούσει πολλά από τα μέλη των ενόπλων δυνάμεών μας”, έγραψε.ο Amash.
Το μήνυμα που με συνέπεια ακούω είναι: “Παρακαλώ ψηφίστε όχι για στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας”.

Ο Amash προωθούσε στο twitter αυτές τις σκέψεις για περισσότερο από μια ημέρα. Αλλά καθώς μια πιθανή επίθεση κατά της Συρίας εξυφαίνεται, υπάρχουν πολλά περισσότερα να μοιραστούν, από ότι θα μπορούσε να λεχθεί σε 140 χαρακτήρες.

Ο δημοσιογράφος Paul Szoldra ήρθε σε επαφή με τις δικές του πηγές, οι οποίοι είναι είτεβετεράνοι σήμερα είτε βρίσκονται σε ενεργό υπηρεσία στο στρατό, και τους ζήτησε να μοιραστούν τις σκέψεις τους σχετικά με το εάν θα πρέπει ή δεν πρέπει, να παρέμβουν στον διετή εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Οι περισσότεροι απάντησαν με ένα ηχηρό όχι.

Το γενικό θέμα των περισσότερων emails που δέχθηκε ο δημοσιογράφος βγάζει στην επιφάνειαπροσωπικές εμπειρίες στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, την έλλειψη σαφούς στόχου ή της τελικής φάσηςτης επιχείρησης.(end state) του χτυπήματος στην Συρία, και την πολύ συγκεχυμένη σύνδεση μεταξύ των αντικυβερνητικών ανταρτών και των συνδενδεμένων με την Αλ Κάιντα τρομοκρατών.

Ενώ ο Πρόεδρος Ομπάμα έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν θα γίνει εισβολή στην Συρία, πολλοίεξακολουθούν να φοβούνται ότι τα περιορισμένα χτυπήματα θα μπορούσε να έχει συνέπειες που θα οδηγήσουν σε περαιτέρω δράση.

Ο Szoldra αναδημοσιεύει δυο emails που έλαβε.

Το ένα από έναν εν ενεργεία στρατιωτικό, στον βαθμό του Αρχιλοχία, αρκετά μπερδεμένο, όπως ο ίδιος δηλώνει, με το θέμα της Συρίας

“Μέρος του εαυτού μου λέει ότι πρέπει να πάρουμε θέση κατά των χημικών όπλων. Ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε ότι η χρήση χημικών όπλων ήταν η γραμμή και ο Assad την πέρασε. Το γεγονός ότι ακόμη και ο Γάλλος Πρόεδρος ζήτησε «αναλογική και αποφασιστική δράση», λέει κάτι”.

Και συνεχίζει λίγο παρακάτω:

“Αλλά πρέπει πάντα να είναι οι ΗΠΑ οι μοναδικές που θα υφίστανται τις συνέπειες; Είμαστε στα όρια, κουρασμένοι, και άφραγκοι. Η προσωπική μου αίσθηση είναι όχι. Είμαι περισσότερο με την τάση να πω εντάξει με τη συμμετοχή μας, αν μιλάμε για ενέργειες από την Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό. Είμαστε πολύ κουρασμένοι για να εισβάλουμε. 

Αλλά ως τεχνικός Διάθεσης Προμηθειών Εκρηκτικών, ξέρω τι σημαίνει αφοπλισμός χημικών όπλων.Και αυτή ακριβώς είναι μια δουλειά που δεν θέλω με τίποτα να κάνω. Και δεν θέλω ούτε οι στρατιώτες μου να κάνουν. Όχι μόνο επειδή είναι η διαδικασία μακρά και κουραστική, αλλά επειδή είναι επικίνδυνη με πολλούς διαφορετικούς τρόπους από από ό,τι έχουμε ήδη ασχοληθεί.
Το μέσα μου λέει ότι δεν χρειάζεται να είμαστε η Παγκόσμια Αστυνομία. 

Και αν δεν έχουμε τον ΟΗΕ για υποστήριξη, είναι σίγουρα πάρα πολύ για μας, για να συνεχίσουμε Ακόμα δεν έχουμε τελειώσει στο Αφγανιστάν. Απλά δεν βλέπω πώς μπορούμε να πάμε σε ένα ακόμη πόλεμο, ή ακόμη και σε στρατιωτικές ενέργειες και να μην μας επηρεάσουν. Δεν μπορώ να κάθομαι και να βλέπω αθώες ζωές να χάνονται με έναν τέτοιο φρικτό τρόπο, αλλά δεν μπορούμε πραγματικά να το κάνουμε αυτό, μόνοι μας”

Το δεύτερο email είναι από τον πρώην Δεκανέα Jack Mandaville, βετεράνο Πεζοναύτη με 3 θητείες στο Ιράκ.

Ο βετεράνος τα έχει λιγότερο μπερδεμένα σχετικά με την ανάγκη ή όχι επέμβασης στην Συρία:

“Στα μέσα Μαρτίου του 2003, ήμουν ένας 19χρονος στρατιώτης περιμένοντας να περάσουν τα σύνορα στο Ιράκ. Γνώριζα ότι υπήρχε ένα σημαντικό τμήμα των βετεράνων (κυρίως της εποχής του Βιετνάμ) πίσω στην πατρίδα, που ήταν ριζικά αντίθετοι με την εισβολή στο Ιράκ. Όπως και η πλειοψηφία των συναδέλφων και των ανωτέρους μου, δεν ενδιαφερόμουν πραγματικά ούτε το πού σκεφτόμουν. Θέλαμε τον δικό μας πόλεμο.

Σε κάτι παραπάνω από 10 χρόνια αργότερα, η πλειοψηφία των ατόμων της γενιάς μου έχουν αναγνωρίσει την τρέλα του Ιράκ, για αυτό που ήταν. Εξακολουθώ να είμαι περήφανος για την υπηρεσία μου, όπως και για τους κολληούς μου, αλλά καταλαβαίνουμε ότι η εισβολή στο Ιράκ ήτανεντελώς περιττή και το κόστος πάρα πολύ μεγάλο σε χρήματα και, το πιο σημαντικό, σε ζωές Αμερικανών”.

Και όχι μόνο Αμερικανών, θα λέγαμε εμείς αλλά και εκατομμυρίων Ιρακινών.

Ο βετεράνος πεζοναύτης τονίζει ότι το χειρότερο μέρος για αυτό το φιάσκο της Συρίας, όπως το χαρακτηρίζει, ανάμεσα σε πολλά πράγματα, είναι το πόσο πολύ μοιάζει με το Ιράκ. Εκείνοι οι βετεράνοι του Βιετνάμ που τον προειδοποιούσαν για τα καταστροφικά αποτελέσματα στο Ιράκ, το έκαναν αυτό, βασιζόμενοι στην εμπειρία τους σε έναν πόλεμο αν και ήταν ενας πολύ διαφορετικός πόλεμος και τους χώριζαν τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Πολλοί όμως βετεράνοι του Ιράκ αν και βρίσκονται σε νεαροί ηλικία έχουν μια κατανόηση, από πρώτο χέρι των Αράβων πολιτικών θεμάτων.

Τα περίπλοκα θέματα που αντιμετώπισαν οι Αμερικανοί με τους γείτονες της Συρίας είναι πρόσφατα ριζωμένα στη μνήμη τους, αναφέρει ο βετεράνος στρατιώτης.

“Πόσο γρήγορα ξεχνάει ο αμερικανικός λαός και οι πολιτικοί του ηγέτες”.

Πιστεύει ότι η συμμετοχή των ΗΠΑ στη Συρία είναι τόσο επικίνδυνη και σε τόσα πολλά επίπεδα,και οι Αμερικανοί βετεράνοι του 21ου αιώνα, το νιώθουν αυτό ακόμη πιο έντονα, από οποιονδήποτε άλλον. Όμως κανείς δεν τους λαμβάνει υπόψιν.

“Μου τρελαίνει το μυαλό ότι μας αγνοούν. Η οργή μου για αυτό το ζήτημα με κάνει να θέτω σοβαρά ζητήματα για την εξωτερική μας πολιτική, για πρώτη φορά από το 2006, όταν τιμητικά αποστρατεύτηκα μετά από τρεις θητείες στο Ιράκ και στη συνέχεια το παρακολουθούσα να συνεχίζεται για σχεδόν άλλα έξι χρόνια”.

Ο Δεκανέας Jack Mandaville νιώθει αηδιασμένος που η ΗΠΑ μπαίνουν σε άλλον έναν πόλεμο και κλείνει την επιστολή του με το αιώνιο παράπονο όλων των βετεράνων στρατιωτών μετά από κάθε πόλεμο. Ότι τον ξέχασαν.

“Είμαι αηδιασμένος που μπαίνουμε σε άλλον έναν παρατεταμένο πόλεμο, όπου ο Αμερικάνικος λαός γρήγορα θα ξεχάσει τους ανθρώπους που πολέμησαν σε αυτόν”.

Αλήθεια, τι άλλο περίμενε ο λεγεωνάριος; Τώρα είναι αργά.

Tο κουβάρι στην Συρια είναι τόσο μπερδεμένο που αν δεν διαταχθεί κατάπαυση πυρός και δεν διεξαχθεί διεθνής ανεξάρτητη έρευνα, ποτε δεν θα μάθουμε τι ακριβώς συνέβη.

Ή θα μάθουμε μετά από χρόνια, όπως μάθαμε τώρα ότι οι ΗΠΑ βοηθούσαν τον Σαντάμ να επιτίθεται με χημικά αέρια, κάτι για το οποίο τον κατηγόρησαν αργότερα για να επέμβουν.

Τουλάχιστον να μην επαναληφθεί το αιματοβαμμένο σκηνικό της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιρακ, τις επόμενες ημέρες. Γιατί όπως είπε πρόσφατα αξιωματούχος του ΝΑΤΟ :

«Όποιος νομίζει ότι υπάρχει στρατιωτική λύση για αυτόν το φρικτό πόλεμο στη Συρίαχρειάζεται να του εξετάσουν το κεφάλι»,

Για το πλήρες ρεπορτάζ του Business Insider πατήστε στο link: ΕΔΩ

Μετάφραση-Απόδοση: LEFTeria-news