Dalida: Όποιον άντρα αγαπώ, τον καταστρέφω

Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Η εντυπωσιακή ερμηνεύτρια, η μοναδική τραγουδίστρια στην ιστορία της μουσικής που πήρε διαμαντένιο δίσκο, έζησε θυελλώδεις…
έρωτες με άντρες που οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία. Όπως κι εκείνη… Γεννήθηκε στις 17/1/1933.

«Η ζωή μου άρχισε να γίνεται ανυπόφορη. Συγχωρέστε με». Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια της κορυφαίας Ιταλίδας τραγουδίστριας . Είχε γαλλική υπηκοότητα και γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Η γυναίκα που αγαπήθηκε τόσο στην Αίγυπτο, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν θεωρείται τυχαία μία από τις σπουδαιότερες ερμηνεύτριες παγκοσμίως. Είναι άλλωστε η μοναδική καλλιτέχνιδα στην ιστορία της μουσική που απέκτησε διαμαντένιο δίσκο για τις πωλήσεις της.

`Εως σήμερα έχουν κυκλοφορήσει πολλές ταινίες και ντοκυμαντέρ που μιλούν για τη ζωή και το μύθο της.

Εζησε μες τη λάμψη, την επιτυχία και τους ολέθριους έρωτες. Δεν είχε διστάσει να δηλώσει σε συνέντευξή της, μετά την αυτοκτονία και του δεύτερου συντρόφου της: «Όποιον άντρα αγαπώ, τον καταστρέφω». Κι αυτή ήταν η αλήθεια, αν σκεφτεί κανείς ότι οι τρεις μεγάλοι της έρωτες είχαν το ίδιο ακριβώς τέλος. Όλοι οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία και αυτός ήταν και ο λόγος που βασανιζόταν από κατάθλιψη από νεαρή ηλικία. …

Μια πανέμορφη γυναίκα με θείο χάρισμα την υπέροχη φωνή της, η απόλυτη femme fatale, μια ντίβα που ερωτεύτηκαν πολλοί άντρες της εποχής της, είχε πολλούς λόγους για να παραμένει ζωντανή. Ήταν πολλά όμως κι εκείνα που της προκαλούσαν θλίψη και που ήθελε να ξεχάσει.

Ήταν Σάββατο 2 Μαΐου του 1987. Η Dalida είχε ένα πρόγραμμα γεμάτο υποχρεώσεις εκείνη την ημέρα. Ξύπνησε νωρίς το πρωί γιατί έχει μια φωτογράφιση για μια εταιρεία που τη σπονσόραρε. Εμφανίστηκε ως guest σε μια τηλεοπτική εκπομπή και το βράδυ έπρεπε να παρευρεθεί στην πρεμιέρα μιας θεατρικής παράστασης, στα Ηλύσια Πεδία. Στο τέλος, ακύρωσε τη θεατρική της έξοδο λέγοντας πως είναι κουρασμένη. Περίμενε όλο το βράδυ ένα τηλεφώνημα από τον τότε εραστή της, το γιατρό Francois Naudy. Εκείνος όμως δεν της τηλεφώνησε ποτέ. Ξημερώματα της Κυριακής, κατανάλωσε μια υπερβολική δόση βαρβιτουρικών στο πολυτελές διαμέρισμά της, στην Montmartre – το σπίτι που έζησε για περισσότερα από 25 χρόνια, -«Το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης» όπως χαρακτήριζε ο γαλλικός τύπος.

Το τέλος της είχε έρθει.

Η Dalida δεν αυτοκτόνησε για το τηλεφώνημα που δεν της έκανε ποτέ ο τότε αγαπημένος της. Είκοσι χρόνια πριν, είχε επιχειρήσει ξανά να δώσει τέλος στη ζωή της, με τον ίδιο τρόπο, σε μια σουίτα ξενοδοχείου στο κέντρο του Παρισιού.

Ακύρωσε μια πτήση για την Ιταλία, έγραψε τρία γράμματα -για τον εραστή της, για την οικογένειά της και για τους θαυμαστές της.

«Τους έκανα να πιστέψουν ότι έφευγα για το Τορίνο. Στο Ορλί περίμενα ένα ολόκληρο μισάωρο και με κατάλαβαν στο αεροπλάνο. Μετά πήγα στις τουαλέτες, έβαλα ένα μαντήλι και μαύρα γυαλιά για να μη με αναγνωρίζουν. Πήρα ένα ταξί με κατεύθυνση το ξενοδοχείο Prince de Galles στο Παρίσι, στη λεωφόρο George-V. Στη ρεσεψιόν έδωσα το όνομα που είχα νέα κοπέλα, Iolanda Gigliott, ζήτησα να μη με ενοχλήσει κανείς. Έγραψα τρία γράμματα: ένα για τη μητέρα μου, ένα άλλο για τον Lucien Morisse και ένα τρίτο για το κοινό μου. Ήμουν γαλήνια. Ξάπλωσα στο κρεβάτι. Δεν είχα παρά μόνο μία σκέψη στο μυαλό μου: τον Luigi. Ήμουν ανακουφισμένη, θα πήγαινα να τον βρω». Μια καθαρίστρια τη βρήκε λιπόθυμη, η οποία κάλεσε εγκαίρως έναν γιατρό. Κι εκείνος κατάφερε να τη σώσει.

Ένα μήνα πριν, ο σύντροφός της, ο συνθέτης Luigi Tenco, είχε αυτοκτονήσει επειδή το τραγούδι του για το φεστιβάλ του Σαν Ρέμο δεν προκρίθηκε. Εκείνη τον βρήκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου τους να βρίσκεται ξαπλωμένος μπρούμυτα στο πάτωμα.

Το κεφάλι του είχε αίμα.. Ήταν νεκρός… «Δεν το έκανα αυτό γιατί κουράστηκα από τη ζωή, αλλά ως μία πράξη διαμαρτυρίας απέναντι σε ένα κοινό που στέλνει στον τελικό ένα τραγούδι όπως το Moi, toi et les roses», ήταν τα λόγια του στο σημείωμα που είχε αφήσει.

Πέρασαν κάποια χρόνια και αποφάσισε να μιλήσει γι`αυτό σε συνέντευξή της. Είπε ότι ήταν φορές που δεν μπορούσε να αντέξει την ταραχώδη καθημερινότητά της και τους ανικανοποίητους έρωτές της. Η αυτοκτονία ερχόταν πολλές φορές στο μυαλό της σαν λύση…

Και ποιος δεν θυμάται το διάσημο τραγούδι της με τον Alain Delon«Paroles, paroles». Tην τεράστια επιτυχία της εποχής σε τον κόσμο. Αυτό δεν είχε προκύψει τυχαία. Η Dalida ήταν μόλις 21 έτους όταν συναντήθηκε με τον γοητευτικό ηθοποιό σε κάποιο κάστινγκ. Και το ειδύλλιο μεταξύ τους ξεκίνησε…

Εκείνος όμως που την ανακάλυψε και τη διαμόρφωσε μέχρι την μεγάλη της επιτυχία «Bambino» ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Europe 1. O Lucien Morisse. Μέσα σε μια διετία, ο άνθρωπος που διαμόρφωσε το τότε ραδιόφωνο κατάφερε να παντρευτεί το είδωλο που δημιούργησε.

«Ήταν ο μοναδικός άντρας της ζωής μου», είπε η Dalida χρόνια μετά. Ton εγκατέλειψε λίγους μήνες μόλις μετά τον γάμο τους και εκμυστηρεύεται έχοντας μετανιώσει: «Ήμουν πολύ νέα για να με διορθώσει κάποιος».

O Lucien είναι ο πρώτος που μαθαίνει για την απόπειρα αυτοκτονίας της και ο πρώτος που της συμπαραστάθηκε μέχρι να ανακάμψει ψυχολογικά. Το 1970, στα 41 του χρόνια, αυτοκτονεί…

Η Dalida έζησε διάφορους έρωτες σχεδόν κρυφά. Ο λόγος; Αρκετοί από αυτούς ήταν “απασχολημένοι” και… παντρεμένοι.

Όπως ο Francois Mitterrand. Mόλις ανέλαβε την εξουσία δεν μπορούσε να την επισκεφθεί για να απολαύσουν παρέα μία πιατέλα με θαλασσινά. «Mimi l`Amoroso» ήταν το ψευδώνυμο που του είχαν βγάλει οι μυστικές υπηρεσίες και όλοι τον κορόιδευαν για τον έρωτά του με μια ντίβα του τραγουδιού…

Μετά από έντονες μάχες που με τον εαυτό της, η τραγουδίστρια βρίσκει την ηρεμία σε ένα βουδιστή φιλόσοφο, τον ερωτεύεται και τον ακολουθεί στην Ινδία για διαλογισμό. Μένει εκεί για αρκετό καιρό, ακυρώνοντας τη μία δουλειά μετά την άλλη.

Ο διάσημος Richard Chanfray – που ήθελε να τον αποκαλούν Κόμη του Σεντ Ζερμέν,-ήταν ο επόμενος μεγάλος έρωτάς της. Δύο χρόνια μετά το χωρισμό , το 1983, είχε το ίδιο τέλος κι εκείνος. Αυτοκτόνησε… «Φέρνω ατυχία στους άντρες που αγαπώ», είπε τότε η Δαλιδά με φωνή που έτρεμε…