.jpg)
Η Ε.Ε. έσπευσε να επισημάνει και το γεγονός ότι οι καταθέσεις της Κύπρου είναι 7 φορές μεγαλύτερες από το ΑΕΠ του ιδίου τους κράτους. Και στην συνέχεια κατηγορεί ότι αυτό είναι ανάρμοστο και….
χαρακτηρίζει την Κύπρο ως ένα “πλυντήριο” της Ευρώπης” το οποίο θα πρέπει να σταματήσει.
Στην πραγματικότητα αυτό είναι ακόμη μια υποκριτική πολιτική της Ευρώπης και περισσότερο της Γερμανίας. Η Γερμανία βρίσκεται στην 62 περίπου θέση σε θέματα ξεπλύματος χρήματος ενώ η Κύπρος μόλις στην 12οη θέση.
Αυτό που εποφθαλμιά η Ευρώπη είναι τα Ρωσικά κεφάλαια τα οποία λιμνάζουν στην Κύπρο. Θέλει το λιγότερο, αυτά τα κεφάλαια να φύγουν από την μικρή Κύπρο και να μεταφερθούν στον Κεντρο-ευρωπαϊκό χώρο. Είναι προφανές ότι η πολιτική κάστα που διαμορφώνει την πολιτική της Ευρώπης στοχεύει στην αρπαγή των Ρωσικών κεφαλαίων. Τα θέλει απλά για το εαυτό της.
Οι ρωσικές καταθέσεις στην Κύπρο ανέρχονται περίπου στα 55 δισ, ευρώ (το 40% των συνολικών καταθέσεων των 130 δισ. ευρώ περίπου) και οι Ρώσοι καταθέτες –σύμφωνα με πρώτες εκτιμήσεις- θα χάσουν 5,5 δισ. ευρώ!
Παράλληλα όμως επιδιώκει και να εκδιώξει από την Κύπρο τυχόν δραστηριότητες της Gasprom και άλλων Ρωσικών εταιρειών προκειμένου να μονοπωλήσει τον φυσικό πλούτο της μεγαλονήσου.
Η ολιγαρχία της Ευρώπης προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της συμπεριφέρεται ως οι Daltons στην ίδια την περιφέρειά της. Δεν διστάζει να κλέψει το κομπόδεμα των μικρο-καταθετών και να ισοπεδώσει οικονομικά μια μικρή χώρα.
Η μικρή Κύπρος εισήλθε στην Ε.Ε. οικονομικά εύρωστη με νόμισμα ισχυρό, αλλά σε λίγα χρόνια απογυμνώθηκε τελείως και οδηγείται σε απόλυτη πτώχευση. Για πιο Ευρωπαϊκό κεκτημένο να μιλήσουμε; Έχει ήδη ισοπεδώσει τα πάντα. Υπάρχουν σκέψεις, ακόμη και για χρεοκοπία, η οποία μοιραία θα οδηγήσει σε έξοδο από το ευρώ. Τέτοια σενάρια αναλύονται αυτές τις μέρες τόσο στην Κύπρο όσο και στην και Αθήνα.
Ο Σόϊμπλε παριστάνει ότι του είναι αδιάφορο αν θα βγει η Κύπρος από την ευρωζώνη, αλλά αν όμως συμβεί αυτό τότε το σαθρό οικοδόμημα της Ευρώπης θα καταρρεύσει. Είτε το σχέδιο της Ε.Ε. πραγματοποιηθεί είτε όχι, η εμπιστοσύνη στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες έχει ανεπανόρθωτα πληγεί. Η Ε.Ε. είναι πλέον αφερέγγυα. Κανονικά η Ευρώπη θα έπρεπε να ανατριχιάζει για τις συνέπειες αντί να εκβιάζει. Όμως αυτό δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνεται. Φαίνεται πως η Ευρώπη σταδιακά οδηγείται σε έναν δεύτερο μεσαίωνα. Κρίμα!.