Ο λόρδος David Owen γεννήθηκε το 1938, σπούδασε Ιατρική, κάτι που ήταν σαν παράδοση στην οικογένειά του, ξεκίνησε την ιατρική του καριέρα από το νοσοκομείο Saint Thomas, ειδικεύτηκε στην νευρολογία, ενώ οι κοινωνικές του ανησυχίες δεν άργησαν να τον εμπλέξουν και στην πολιτική σκηνή.
Δεν εγκατέλειψε την ιατρική, δεν αντιμετώπισε την πολιτική ως επάγγελμα, μολονότι πριν κλείσει τα 40 του χρόνια βρέθηκε επικεφαλής της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής επί πρωθυπουργίας James Callaghan.
Με τι διττή του ιδιότητα, του νευρολόγου ιατρού και του πολιτικού, του δόθηκε η ευκαιρία να προσεγγίσει θέματα, προβλήματα, ανθρώπους με τρόπους ξεχωριστούς.
Προφανώς ανήσυχο πνεύμα, εργατικός και δημιουργικός, φλερτάρει και με τη συγγραφική ιδιότητα, καθώς έχει εκδώσει την «Βαλκανική Οδύσσεια», το αυτοβιογραφικό «Επτά Εποχές», μια ποιητική ανθολογία καθώς και το «Σύνδρομο της Ύβρεως».
Το 2008 κυκλοφόρησε το: «In Sickness and in Power. ΙΙlnes in heads of government during the last 100 years» το οποίο ένα χρόνο αργότερα εκδόθηκε και στην Ελλάδα με τίτλο: «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία. Πόσο οι αρρώστιες επηρέασαν τους πολιτικούς τα τελευταία 100 χρόνια.»
Είναι μια εξαιρετική προσπάθεια όχι μόνον διότι είναι καλογραμμένο, αλλά διότι παραθέτει μεγάλο πλήθος στοιχείων, αντίστοιχα βαθιές αναλύσεις, σοβαρή προσέγγιση, μετριοπαθές ύφος.
Να μην λησμονούμε, ότι ως υπουργός εξωτερικών κάποιες από τις πολιτικές προσωπικότητες στις οποίες αναφέρεται, τις συνάντησε, τις συναναστράφηκε. Δεν ήταν όμως τόσο επιφανειακή η προσέγγιση του. Ο συγγραφέας καταδύθηκε σε αρχεία, μίλησε, έψαξε, ενδιαφέρθηκε, κόπιασε.
Παράλληλα με το κείμενο, παρέχονται συμπληρωματικές πληροφορίες με τρόπο κατανοητό για τις ασθένειες που περιγράφονται ώστε να αντιληφθεί ο αναγνώστης τη σοβαρότητα των περιπτώσεων.
Το βιβλίο είναι μια σειρά από αποκαλύψεις, συχνά φρικώδης αν αναλογιστεί κανείς την κατάσταση της ψυχικής υγείας ηγετών που διαχειρίστηκαν όχι μόνον τις τύχες των λαών τους αλλά και το μέλλον της οικουμένης. Δεν έχει να κάνει όμως μόνο με το κομμάτι της ψυχικής υγείας, τη ροπή τους στον αλκοολισμό, τα ψυχοφάρμακα, τα ναρκωτικά, αλλά και με την ευρύτερη υγεία τους τη φυσική τους κατάσταση καθώς και με τον τρόπο που αποκάλυψαν, ή αποσιώπησαν το πρόβλημά τους.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η άποψη του συγγραφέα για συγκεκριμένες αποφάσεις ηγετών αλλά και για κάποια κριτήρια ιστορικά σημεία και πως θα είχαν διαμορφωθεί αν η υγεία των ανθρώπων που κλήθηκαν να λάβουν αποφάσεις ήταν διαφορετική.
Ως γιατρός, προχωρεί λίγο περισσότερο και προτείνει τρόπους αντιμετώπισης, θεσμοθέτησης και προστασίας των λαών και της ανθρωπότητας από μοιραίες αποφάσεις ηγετών με προβληματική υγεία.
Τούς προβληματισμούς του συγγραφέα David Owen πραγματεύεται άρθρο μου που σας είχα στείλει πριν από ένα περίπου χρόνο με τίτλο ‘’Κύπριοι Πρόεδροι φέρτε τους ζουρλομανδύες’’ το οποίο επισυνάπτω πιο κάτω.
Όμηρος Αλεξάνδρου
http://omirosalexandrou.blogspot.com
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ
Μετά την αποστολή σε εσάς του πρόσφατου άρθρου μου ‘’ Αυτός που δεν οργίζετε για αυτά που πρέπει είναι ηλίθιος’’ στο οποίο αναφέρομαι μεταξύ άλλων και στην εισήγηση μου ότι κάθε υποψήφιος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας προτού καταθέσει την υποψηφιότητα του θα πρέπει να προσκομίζει πιστοποιητικό ψυχικής υγείας από 5μελή ομάδα ψυχιάτρων του εξωτερικού, πήρα αρκετά σχόλια από πολλούς λήπτες των μηνυμάτων μου, πολλά από τα οποία ήταν θετικά και μερικά ήταν αρνητικά. Αντί όποιας απάντησης σε αυτούς που διαφωνούν, παραθέτω πιο κάτω παλαιότερο άρθρο μου με τίτλο ‘’ ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ – ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΙΕΣ’’. Σας παροτρύνω όλους να το διαβάσετε μέχρι τέλους….Είμαι σίγουρος ότι αν δεν τρελαθείτε….σίγουρα θα ντραπείτε για την κατάντια μας.
Όμηρος Αλεξάνδρου
Στις 11/3/2012 η εφημερίδα ‘’Πολίτης’’ στην σελίδα αρ.10, γράφει τα πιο κάτω απίστευτα τα οποία σας τα μεταφέρω αυτούσια μαζί με δικά μου σχόλια
ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ – ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΕΣ
<<Χθες ήταν το μνημόσυνο του Σπύρου Κυπριανού. Έχει 10 χρόνια που χάσαμε τον ιστορικό ηγέτη του ΔΗΚΟ και Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για περισσότερο από μια δεκαετία Με αφορμή το γεγονός αυτό η στήλη (‘’Ο Κοριός’’) θα του κάνει σήμερα το μνημόσυνο, τουτέστιν μας υπενθυμίζει τα έργα και τις ημέρες του ανδρός .
Λοιπόν αντί για όλες τις υπερβολές και τα ψέματα που λέγονται στα μνημόσυνα στις εκκλησιές με μάρτυρα τον Θεό, που και αυτός θα φρίττει από τις τόσες συσσωρευμένες μαλακίες που ακούγονται στον Οίκο Του, εγώ θα σας διηγηθώ μιαν ιστορία αληθινή. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν πρόκειται για πλάκα. Την ιστορία την έχω ακούσει με διάφορες παραλλαγές από τρεις διαφορετικούς υπουργούς του Σπύρου που είναι ακόμη εν ζωή.
Όταν πέθανε λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις 3/8/1977, ο Σπύρος Κυπριανού που ήταν τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής δεν ήταν στα καλά του . Λίγες εβδομάδες πριν αποδημήσει είς Κύριον ο Μακάριος είχε συμφωνήσει με τον Σπύρο να φύγει ο τελευταίος από την Κύπρο και να πάει μόνιμος αντιπρόσωπος της Κύπρου στο ΟΗΕ. Ο Μακάριος του έδωσε και μια επιταγή για να πληρώσει τα χρέη του κόμματος του ΔΗΚΟ (ήταν πριν μάθει την τέχνη και γίνει αυτάρκες το ‘’κόμμα των αρχών’’)
Τσούμ, πεθαίνει ο Μακάριος, και ο Σπύρος γίνεται προεδρεύων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οπόταν άλλαξαν τα δεδομένα . Τα Kόμματα δεν είχαν έτοιμες λύσεις , σου λένε, δεν αφήνουμε τον Σπύρο έξι μήνες, μέχρι τις Προεδρικές του 1978; Και τι δεν έγινε σε έξι μήνες. Το περιβάλλον του λέγει: ‘’ μας έλαχε τέτοιο λαχείο, να το αφήσουμε να χαθεί’’; Κι αν δεν είναι καλά ο Σπύρος , τι μ’ αυτό, θα τον προσέχουμε εμείς. Και τι δεν έγινε μέχρι τις εκλογές. ‘’Απήγαγαν’’ τον γιό του Αχιλλέα – άλλη ιστορία αυτή- ο Σπύρος έγινε λαικός ήρωας , το ΑΚΕΛ τον πρόκρινε για οριστικό διάδοχο του Μακαρίου, ο Αστάβιν έφερε το ‘’ναι’’ της Μόσχας, ο Κληρίδης είχε ακόμη το στίγμα του προδότη, οπόταν ο Σπύρος εξελέγη Πρόεδρος χωρίς αντίπαλο. Κυπριακή Δημοκρατία, όνομα τζαι πράμαν.
Τέλος πάντων, ο Πρόεδρος εξακολουθούσε και δεν ήταν καλά, με χειρότερο σημείο επιδείνωσης της κατάστασης του τον Ιούλιο του 1978, όταν αποκάλυψε τη Μεγάλη Συνομωσία και αναφώνησε το ιστορικό: ‘’Θα τα αποκαλύψω όλα και ας θυσιαστώ’’
Το καλοκαίρι του 1978 οι Αμερικανοί πάσκιζαν να βρουν μια άκρη με το Κυπριακό για να αρθεί το εμπάρκο όπλων εναντίον της Τουρκίας, ο Σπύρος ήταν μια μέρα στο γραφείο και τρεις στο κρεβάτι. Το Υπουργικό συνεδρίαζε και στο σπίτι του, με τους υπουργούς να ψιθυρίζουν ο ένας στον άλλον ‘’ εν πελλός’’. Ο ψυχολόγος του Υπουργικού , υπουργός Υγείας Α. Μικελλίδης ( ψυχίατρος στο επάγγελμα) είπε στους συναδέλφους του: ‘’Κάποιος πρέπει να του φορέσει ζουρλομανδύα, τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνω εγώ’’ Δεν το αποτόλμησε κανείς.
Τελικά τον έπεισαν και πήγε σε ‘’ειδικό κέντρο’’ στο Λονδίνο, αλλά εξέδιδαν ανακοινώσεις ότι έκανε επαφές για το Κυπριακό ( η συτζιά του μαύρου). Όταν επέστρεψε ήταν αρκετά καλός. Είχε κάποιες μεταπτώσεις, αλλά καμιά σχέση με την κρίση της εποχής της μεγάλης συνωμοσίας.
Στο μεταξύ, χάθηκε και η συγκυρία της λύσης με το αμερικανοκαναδικό σχέδιο (φρόντισε για αυτό και η Μόσχα) και ο Σπύρος έκανε όχι μιά, αλλά δύο θητείες. Οι Υπουργοί του συνέχισαν να ψιθυρίζουν: ‘’εν πελλός’’. Αλλά μέχρις εκεί, είπαμε, στο κάτω – κάτω, πελλότοπος, πελλόκοσμος, τον νούσιμο τι να τον κάμει.
Άλμα στο σήμερα: Ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν είναι στην κατάσταση του Σπύρου ( θέλω να πιστεύω), ούτε άκουσα κανένα υπουργό του να ζητά από τους άλλους να του φορέσουν ζουρλομανδύα. Όμως, απ’ όσα βλέπω και απ’ όσα ακούω δεν νομίζω να είναι εντελώς καλά. Είναι σπάνιο πλεον να το συγκρατήσει κανείς. Φοβούνται να του μιλήσουν. Δεν δέχεται κουβέντα, μήτε αμφισβήτηση καμιά. Κι άμα τον κολακεύουν ζει στον κόσμο των ονείρων του. Δεν θα βγει ποτέ κανένας να πει, ‘’ο Πρόεδρος δεν είναι καλά’’ Να σας πω εγώ που έβγαλα όνομα ότι είμαι κακός και μηδενιστής: ‘’Εν Πελλός’’
Η τελευταία συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου για συζήτηση του κυπριακού νομίζω ότι πρέπει να ήταν το κύκνειο άσμα του. Ο Χριστόφιας άρχισε να διαβάζει ένα κείμενο για να απαντήσει σε αυτά που του είπαν την προηγούμενη εβδομάδα – να μέν μείνει που κάτω- αλλά δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει , διότι είπε κάτι για το μακαρίτη τον Τάσο Παπαδόπουλο, θύμωσε ο υιός του Τάσου Νικόλας, μπηκτή στην μπηχτή, ατάκα στην ατάκα, πέρασαν από τα εθνικά στα προσωπικά και έφτασαν στα εσώψυχα τους. Σηκώθηκε πάνω ο Χριστόφιας κούνησε το δείκτη του χεριού του προς τα δύο άλλα σκέλη της πρώην τριμερούς συνεργασίας(ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ) και έριξε τον κεραυνό του. ‘’ Ούτε εσύ, Μάριε ούτε εσύ, Γιαννάκη ήρθατε μια φορά στο αεροδρόμιο να με παραλάβετε!’ Αμάν καημόν που το έχεις σύντροφε, να σε υποδέχονται στο αεροδρόμιο! Αν εν τούτο το πρόβλημα σου, να σου στέλνουμε τη φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς και άγημα των ΛΟΚ, να ηρεμήσεις
‘’Βλέπω τον εαυτό μου στο καθρεύτη και διερωτώμαι αν είμαι ο ίδιος άνθρωπος, ο Δημήτρης Χριστόφιας’’ (το είπε προχθές στις γυναίκες της οργάνωσης ΠΟΓΟ). Καλά το σκέφτηκες, δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος. Τελικά, όλα θέλουν μιαν εξελικτική διαδικασία. Ναι και ο καφετζής μπορεί να γίνει Πρόεδρος, όμως την ώρα που αναλαμβάνει το αξίωμα θα πρέπει να έχει ήδη κάνει το άλμα προς τα εμπρός. Ο δικός μας ήταν ακόμα καφετζής. Οπόταν, ναι, παραζαλίστηκε μέθυσε, έχασε τον έλεγχο και την επαφή με την πραγματικότητα. Άλλαξε ο άνθρωπος σιόρ!
Πόσο Θράσος – να πάει στις Βρυξέλλες και να κάνει διάλεξη στο Κολέγιο των Επιτρόπων για την οικονομική κρίση. Και μετά να παει στο Συμβούλιο να τους πει ξανά, για την ανθρωποκεντρική προσέγγιση και το κοινωνικό κράτος. Μα ποιο κοινωνικό κράτος, σιορ, που είμαστε η μόνη χώρα στη Ευρώπη που δεν έχει σχέδιο υγείας, που ξοδεύει τα περισσότερα στην παιδεία με το χειρότερο αποτέλεσμα, που όλο το σύστημα εξυπηρετεί την νομενκλατούρα και που ο ‘’απλός άνθρωπος’’ εξευτελίζεται;
Τέλος πάντων μην απελπίζεστε. Θα μας σώσουν οι κινέζοι. Χάσαμε τους Καταρινούς, βρέχει Κινέζους επενδυτές. Ελπίζω να είναι βάσιμες όλες αυτές οι πληροφορίες και να μην μείνουμε στα ‘’θα’’. Και προπάντων όχι μακέτες. Όπως την άλλη φορά που γέμισε το Προεδρικό σείχηδες και στην μέση μια μακέτα, που αποδείχθηκε πως ήταν από άλλο πρότζεκτ και την έφεραν για επικοινωνιακούς λόγους. Για την επένδυση έναντι του ξενοδοχείου Χίλτον άρχισαν με 300 εκ. επένδυση ( Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος πρότεινε να τους δώσουμε και την Τεχνική Σχολή) ύστερα έπεσαν στα 150 εκ., τελικά στα 50 εκ. και μετά στο τίποτα….>> ΕΔΩ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ.
Ακολουθεί σχόλιο Όμηρου Αλεξάνδρου:
–Από την δημοσίευση του πιο πάνω άρθρου μέχρι και σήμερα που σας το μεταφέρω, προέκυψαν ακόμη μερικά μαργαριτάρια του Προέδρου Χριστόφια, δύο από τα οποία σας μεταφέρω πιο κάτω:
Το ένα είναι η επίσκεψη στην Κύπρο του Προέδρου του Αμερικοκαναδικού επενδυτικού ομίλου ‘’Triple Five’’ και η ‘’καυτή’’ φωτογραφία που είδε το φως της δημοσιότητας, όπου ο Πρόεδρος του ομίλου δίνει ένα βυζακτό, ρουφικτό φιλί στα μαγουλάκια του Προέδρου και η σαγηνευτική έκφραση του Χριστόφια όταν το δέχεται. Μία φωτογραφία…χίλιες λέξεις, τέτοια κάντε του και θα είστε ο καλύτερος του φίλος. Τελικά όποιος έρθει στην Κύπρο ξέρει εκ των προτέρων τι αρέσει στον Πρόεδρο μας και τον χειρίζεται ανάλογα.
Το άλλο αφορά την δήλωση του Προέδρου Χριστόφια ότι θα βάλει ξανά υποψηφιότητα για τις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές δηλώνοντας: ‘’Δεν μπορεί να με αμφισβητείτε τόσο στο εσωτερικό την στιγμή που ξένοι ηγέτες πιστεύουν στις ικανότητες μου και με παροτρύνουν να θέσω ξανά υποψηφιότητα’’.(Σε θέλουν για να σπάνε πλάκα μαζί σου ανόητε. Σε θέλουν και για ακόμη ένα λόγο, γιατί γνωρίζουν ότι μόνο με την δική σου υποψηφιότητα θα αναδειχθεί Πρόεδρος η άλλη προβληματική και βολικότερη για αυτούς προσωπικότητα, που ακούει στο όνομα Νίκος Αναστασιάδης.)
Αν κάποιος από εμάς έχει κάποια ψυχολογικά προβλήματα το κόστος περιορίζεται σε αυτόν που έχει το πρόβλημα, καθώς επίσης και στη οικογένεια του και στον στενό του περίγυρο. Αν όμως κάποιος ηγέτης κράτους έχει ψυχολογικά προβλήματα, τότε θα πρέπει να πεισθεί από το οικογενειακό του περιβάλλον και κυρίως από όσους νούσιμους απέμειναν στο Κόμμα του να εγκαταλείψει την εξουσία γιατί τα ψυχολογικά του προβλήματα μπορεί να καταστρέφουν ένα ολόκληρο Λαό.
Θα πρέπει να επισημάνω ότι η εφημερίδα ‘’ΠΟΛΙΤΗΣ’’ ορθώς αναδεικνύει τα ψυχολογικά προβλήματα των Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας και τούτο γιατί ο Λαός οφείλει και δικαιούται να τα γνωρίζει. Από την άλλη όμως αν η εφημερίδα αυτή, που δυστυχώς αποτελεί το εκφραστικό όργανο του υποψήφιου για την προεδρία Νίκου Αναστασιάδη, θέλει πραγματικά το καλό του τόπου, δεν πρέπει να περιορίζεται στην διαπόμπευση πρώην και νυν Προέδρων, αλλά πρώτιστα πρέπει να φροντίζει να μας προστατεύει από ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον. H εφημερίδα αυτή ούκ ολίγες φορές αναφέρθηκε ειρωνικά στο πείσμα και το γινάτι του Προέδρου Χριστόφια, από την άλλη κύριοι του ‘’ΠΟΛΙΤΗ’, το πείσμα, το γινάτι και ο αφύσικος θυμός που χαρακτηρίζει τον Νίκο Αναστασιάδη δεν σας προβληματίζει; Μετά το πρόσφατο Εκλογικό Συνέδριο του ΔΗΣΥ, σε πρωτοσέλιδο της γράφει για τον Νίκο Αναστασιάδη ‘’είχε πείσμα πήρε το χρίσμα’’ Το πείσμα, το γινάτι, ο αδικαιολόγητος θυμός και η έπαρση, τα οποία χαρακτηρίζουν τους πλείστους κύπριους πολιτικούς είναι κόμπλεξ που έχουν την βάση τους σε ψυχικές ανωμαλίες
Τα πιο πάνω προς γνώση και συμμόρφωση κύριοι του ‘Πολίτη’ και των υπόλοιπων ΜΜΕ. Σταματήστε να προωθείτε συμφέροντα ξένα προς τα συμφέροντα αυτού του ταλαιπωρημένου τόπου. Η Κύπρος δεν αντέχει άλλους τρελούς Προέδρους….
Όμηρος Αλεξάνδρου