Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας έρευνας του Χάρβαρντ που δημοσιεύτηκε μέσα στο σαββατοκύριακο στο επιστημονικό περιοδικό «Science Advances». Η απλουστευμένη εξήγηση της εκδοχής των συγγραφέων αναφέρει πως οι παγετώνες συρρικνώνονται επηρεάζοντας τόσο την κλίση του άξονα όσο και του ρυθμού περιστροφής της Γης, εξαιτίας της ανακατανομής του νερού που ήταν πάγος.
Καθώς το νερό μετατοπίζεται από τους πόλους προς τον ισημερινό, το μεσαίο τμήμα του πλανήτη μας γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Αυτό το πλεόνασμα στην περίμετρο της Γης προκαλεί ένα «φρενάρισμα».
Οι συγγραφείς υπολογίζουν ότι κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, η διάρκεια μιας ημέρας στη Γη έχει μεγαλώσει κατά ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου και ότι θα μπορούσε να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο και πιο συγκεκριμένα κατά πέντε χιλιοστά του δευτερολέπτου έως το 2100.
Αυτός ο χρόνος έρχεται να προστεθεί στο μεγάλωμα της διάρκεια που προκαλούν ούτως ή άλλως αρκετοί άλλοι παράγοντες όπως η βαρυτική έλξη της «πάλης» ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη, καθώς και αλλαγές στο ρυθμό περιστροφής του πυρήνα της Γης.