Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει ένα δίκτυο παρακολούθησης ικανό να εντοπίζει μικρούς αστεροειδείς που απειλούν να…
«Προς το παρόν, είναι κυρίως τα μεγαλύτερα αντικείμενα (μετεωρίτες, αστεροειδείς) που εντοπίζονται. Περίπου το 99% των μεγάλων αστεροειδών με διάμετρο μεγαλύτερη από ένα χιλιόμετρο έχουν ήδη εντοπιστεί», υπενθυμίζει ο Νικολά Μπομπρίνσκι, επικεφαλής του SSA, του προγράμματος «διαστημικής παρακολούθησης» της ESA.
Αλλά γι’ αυτόν, «ο κίνδυνος προέρχεται από τους μικρούς αστεροειδείς, που είναι πολύ περισσότεροι». «Σε περίπτωση σύγκρουσης, μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές. Είδατε τι έκανε ο μετεωρίτης με διάμετρο 17 μέτρα στο Τσελιάμπινσκ (Ρωσία)», του οποίου το κρουστικό κύμα προκάλεσε περισσότερους από χίλιους τραυματίες στα Ουράλια την Παρασκευή.
«Αν πάρετε ένα αντικείμενο 50 μέτρων, με μάζα που πολλαπλασιάζεται επί είκοσι ή τριάντα φορές, φθάνουμε σε τεράστιες ενέργειες», δήλωσε τηλεφωνικά στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μπομπρίνσκι.
Πενήντα μέτρα είναι περίπου το μέγεθος του αστεροειδή 2012 DA14 που πέρασε πολύ κοντά από τη Γη την περασμένη εβδομάδα (περίπου 27.000 χλμ.).
Σύμφωνα με τον ίδιο, περίπου ένα εκατομμύριο αστεροειδείς των 50 μέτρων ή και περισσότερο «οργώνουν» το ηλιακό μας σύστημα, και λιγότεροι από 10.000 μέχρι στιγμής έχουν χαρακτηριστεί ως ουράνια σώματα που μπορούν να διασταυρωθούν με την τροχιά της Γης.
«Αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα από τα αντικείμενα αυτά, που υπάρχει κίνδυνος μια μέρα να πέσουν πάνω μας, δεν έχουν εντοπιστεί. Υπάρχει μια τεράστια δουλειά που πρέπει ακόμη να κάνουμε», τονίζει ο επικεφαλής του SSA, πρόγραμμα που ξεκίνησε στα τέλη του 2008 από τα κράτη μέλη της ESA.