Ποια είναι η Fraport που παίρνει τα αεροδρόμια της Ελλάδας;

Η κυβέρνηση θέλοντας να πιάσει τους πάντες στον ύπνο ή μάλλον στις διακοπές, προχωρά στην ιδιωτικοποίηση 14 περιφερειακών αεροδρομίων, ολοκληρώνοντας έτσι το έργο της απερχόμενης κυβέρνησης ΝΔ/ΠΑΣΟΚ. Η γερμανική εταιρία Fraport, σε κοινοπραξία με εταιρίας ελληνικών συμφερόντων είναι εκείνη που θα αναλάβει τη διαχείρισή τους. Μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες στον κόσμο, η οποία διαθέτει ήδη 11 αεροδρόμια σε όλο τον κόσμο, ενώ συμμετέχει με μειοψηφικό ή και πλειοψηφικό πακέτο σε ακόμη περισσότερα.

Η Fraport είναι η ιδιοκτήτρια εταιρία και manager του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης, του μεγαλύτερου αεροδρομίου της Γερμανίας και ενός από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Όπως διαβάζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα της πρόκειται για μια εταιρία με μακρά παράδοση και ιστορία που ξεκινά από το 1924, όταν και ιδρύθηκε η εταιρίας Südwestdeutsche Luftverkehrs AG (Αερολιμένας νοτιοδυτικής Γερμανίας). Αρχικά το αεροδρόμιο λειτούργησε στο Rebstock, πριν μεταφερθεί στην περιοχή του Rhein-Main όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα, το 1936.

Πλήρης ιδιωτικοποίηση α λα ελληνικά

Παρά το γεγονός πως στην Ελλάδα το ελληνικό δημόσιο φαίνεται να παραιτείται πλήρως των… δικαιωμάτων του, η ίδια η εταιρία που το αγοράζει δεν είναι αποκλειστικά ιδιωτικών συμφερόντων. Η Fraport ως εισηγμένη στο χρηματιστήριο διοικείται από ένα εποπτικό συμβούλιο, το οποίο και είναι υπεύθυνο για την επιχειρηματική ανάπτυξη και τη στρατηγική της. Το συμβούλιο απαρτίζουν, όπως διαβάζουμε:

– Τρεις εκπρόσωποι του ομοσπονδιακού κράτους της Έσσης

– Δύο εκπρόσωποι της πόλης της Φρανκφούρτης

– Ένας εκπρόσωπος της Κεντρικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

– Τέσσερις ιδιώτες μέτοχοι

– 10 εκπρόσωποι των εργαζομένων

Η αεροπορική εταιρία των πέντε ηπείρων

Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που η Fraport επεκτείνεται εκτός γερμανικών συνόρων, αφού ήδη έχει στον έλεγχό της 11 αεροδρόμια σε Αμερική, Ευρώπη, Αφρική και Ασία και συμμετέχει με πλειοψηφικά πακέτα και μετοχές σε πολλά ακόμη. Επιπλέον, το ίδιο το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης επεκτάθηκε θεαματικά μέσα στις δεκαετίες, ώστε να αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο στη χώρα και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.

O χάρτης με τα αεροδρόμιο των οποίων την κυριότητα έχει στο 100% η Fraport

Αυτή φυσικά η επέκταση δεν ήρθε χωρίς εντάσεις, αφού η διοίκηση της εταιρίας, σε συνεργασία με πολιτικούς του κρατιδίου της Έσσης αγνόησαν την επίπτωση που θα είχε η ανάπτυξη του αεροδρομίου στους κατοίκους της γύρω περιοχής. Από το 2011, οι διαμαρτυρίες για τον τέταρτο αεροδιάδρομο ήταν έντονες. Οι άνθρωποι που διαμένουν στην περιοχή ανέφεραν στα γερμανικά ΜΜΕ πως δεν φαντάζονταν ποτέ πως ο θόρυβος θα ήταν τόσο έντονος.

Χριστιανοδημοκράτες πολιτικοί είχαν φροντίσει για να υποστηρίξουν την κατασκευή του έργου να διαβεβαιώσουν πως στο νέο αεροδιάδρομο θα απαγορεύονταν οι προσγειώσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας, κάτι φυσικά που δεν μπορούσε να σταθεί νομικά. Ύστερα μάλιστα και από πιέσεις της Lufthansa, οι περιορισμοί αυτοί κρίθηκαν από το ειδικό δικαστήριο ως μη αποδεκτοί. Τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα υπερίσχυσαν όπως φαίνεται των πολιτών και έτσι, πολλοί από τους κατοίκους που πλήττονται περισσότερο, δήλωναν τότε στην BILD πως εξέταζαν σοβαρά το ενδεχόμενο να μετακομίσουν. Με νέα απόφαση πάντως του δικαστηρίου τον Απρίλιο του 2012, φαίνεται πως επετεύχθη ο περιορισμός των πτήσεων στον τέταρτο αεροδιάδρομο από τις 11.00 μμ. εως τις 5.00πμ.

Το αεροδρόμιο στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας που ανήκει επίσης στην Fraport

Εξάλλου, οι σχέσεις της εταιρίας με τους εργαζόμενους των αεροδρομίων της, δεν είναι πάντα οι καλύτερες. Από το 2008, ένα μόλις χρόνο μετά την εξαγορά του αεροδρομίου, 100 και πλέον εργαζόμενοι του αεροδρομίου στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας προέβησαν σε σιωπηλή διαμαρτυρία κατά της εταιρίας. Όπως μετέδιδαν τότε τα τοπικά πρακτορεία ειδήσεων, οι εργαζόμενοι ισχυρίζονταν πως η Fraport, που όπως και στην Ελλάδα έχει συνάψει στη χώρα κοινοπραξία με βουλγαρική εταιρία, προχωρούσε σε περικοπές μισθών. Επιπλέον, η εταιρία είχε φροντίσει να περιορίσει προνόμια και εκπτώσεις σε φαγητό και ρουχισμό για το προσωπικό της, αλλά και τα έξτρα των νυχτερινών βαρδιών. Εκτός όμως από τις μειώσεις, οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν πως για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, κάθε Παρασκευή ένας από αυτούς λάμβανε ένα γράμμα με το οποίο η εταιρία των ενημέρωνε πως δεν ανήκει πλέον στο δυναμικό της και έτσι δεν είναι απαραίτητο να εμφανιστεί στη δουλειά του από Δευτέρα.

Η ιστορία της Fraport και ο ρόλος του αεροδρομίου στον Β’ ΠΠ

Η εταιρία ξεκίνησε να σημειώνει εντυπωσιακή άνοδο κατά τη διάρκεια της ναζιστικής Γερμανίας, το 1936, όταν και το αεροδρόμιο μεταφέρθηκε στο Rhein-Main. Αποτελούσε από τότε το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο στη χώρα, μετά το αγαπημένο του Χίτλερ Tempelhof στο Βερολίνο, ενώ υπήρξε και η μεγαλύτερη βάση για τα δύο μεγαλύτερα γερμανικά Ζέπελιν, που διεξήγαγαν δρομολόγια συνδέοντας ακόμη και την Ευρώπη με την Αμερική. Οι μεταφορές με τα μεγαλοπρεπή αερόστατα θα συνεχίζονταν απρόσκοπτα αν δεν συνέβαινε το τραγικό δυστύχημα του LZ 127 Graf Zeppelin Hindenburg το Μάιο του 1937 στο Λέικχερστ της Αμερικής.

To Hinderburg τυλίχτηκε στις φλόγες και συνετρίβη κοστίζοντας τη ζωή σε 36 επιβάτες και πλήρωμα. Το δυστύχημα πάγωσε τα σχέδια ανάπτυξης των δρομολογίων, ενώ η άκατος του Ζέπελιν επεστράφη στη Γερμανία και χρησιμοποιήθηκε από το Ράιχ για την κατασκευή στρατιωτικών αεροπλάνων.

Μετά την κήρυξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, όλες οι ξένες αεροπορικές εταιρίες εγκατέλειψαν το αεροδρόμιο και ο έλεγχος της εναέριας κυκλοφορίας μεταβιβάστηκε στην στρατιωτική luftwaffe, που η ναζιστική κυβέρνηση χρησιμοποιούσε για τη διοίκηση της πολεμικής αεροπορίας. Στις 9 Μαΐου του 1940 από το αεροδρόμιο σηκώθηκαν βομβαρδιστικά με προορισμό τη Γαλλία, ενώ από τον Αύγουστο ως και το Νοέμβριο του 1944, κοντά στις εγκαταστάσεις του χτίστηκε στρατόπεδο συγκέντρωσης, με Εβραίες φυλακισμένες να εξαναγκάζονται σε εργασία στον αερολιμένα.

Το έμβλημα της πολεμικής αεροπορίας των Γερμανών Ναζί που πήρε τον έλεγχο του αεροδρομίου

Οι συμμαχικές δυνάμεις κατέστρεψαν τους αεροδιαδρόμους του λίγο αργότερα, με την αμερικανική δύναμη να αναλαμβάνει τον έλεγχο του το Μάρτιο του 1945. Ο αμερικανικός στρατός έχτισε έναν νέο προσωρινό αεροδιάδρομο, ενώ μέρος των εγκαταστάσεων χρησιμοποιήθηκε αμέσως μετά τον πόλεμο ως αμερικανική βάση.

Ήδη από το 1952 το αεροδρόμιο είχε ξαναβρεί το ρυθμό του, επιστρέφοντας φυσικά σε υπηρεσίες πολιτικής αεροπορίας και εξυπηρετώντας περισσότερους από 500.000 επιβάτες. Σήμερα το αεροδρόμιο εξυπηρετεί 107 αεροπορικές εταιρίες από όλο τον κόσμο, οι οποίες πετούν προς 111 προορισμούς ανά την υφήλιο. Καθημερινά υπολογίζεται πως διεξάγονται 1.365 πτήσεις με τους επιβάτες που περνούν από το αεροδρόμιο να αγγίζουν τους 59,6 εκατ. ετησίως σύμφωνα με στατιστικές του 2013.