Την ώρα που ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ πετούσε τον σταυρό στη θάλασσα την ημέρα του αγιασμού των υδάτων, κατά τον εορτασμό των Θεοφανείων, μία μικρή ομάδα ομοφυλόφιλων χωρίστηκε σε ζευγάρια αντρών και γυναικών, τα οποία άρχισαν επιδεικτικά, να φιλιούνται στο στόμα, ενώ άλλοι αποθανάτιζαν την σκηνή. Ανέμισαν μια σημαία τους και….
μοίρασαν φυλλάδια, τα οποία έφεραν την υπογραφή PustiRiot – ως παράφραση του ονόματος των Pussy Riot και το σύνθημα “Queers Fight Back”. Το πρωτοφανές περιστατικό παρουσιάστηκε γενικά, από εφημερίδες και ενημερωτικές σελίδες με ένα μάλλον ‘ανάλαφρο’ ύφος, ενώ κάποιες προσπάθησαν να παρουσιάσουν περίπου ως «ηρωικούς» τους συμμετέχοντες, χαρακτηρίζοντας την κίνησή τους από «πρωτότυπη», έως πράξη «αντίστασης»!
Σημειώνεται, ότι τα Θεοφάνεια αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθοδοξίας και μια από τις αρχαιότερες του χριστιανισμού. Μέχρι τον 4ο μ.Χ. αιώνα εορταζόταν μαζί με τα Χριστούγεννα.
Ο λόγος της «κίνησης» αυτής των ομοφυλόφιλων ήταν, όπως λένε οι ίδιοι, για να δείξουν στον κόσμο ότι δεν ντρέπονται που είναι ομοφυλόφιλοι και ότι η «αγάπη δεν είναι αμαρτία». Επιλέχτηκε ο Πειραιάς, καθώς ο μητροπολίτης Πειραιώς θεωρείται «ομοφοβικός», ενώ πρόσφατα είχε δηλώσει ότι όσοι βουλευτές ψηφίσουν την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και για ζευγάρια ομοφυλόφιλων «θα αφοριστούν».
Έτσι, τα media έτρεξαν να παρουσιάσουν – και έμμεσα να δικαιολογήσουν – την κίνηση ως «έμπρακτη αντίδραση των ομοφυλόφιλων στις απόψεις του μητροπολίτη Σεραφείμ». Και εδώ αρχίζει να ξεδιπλώνεται η αρρωστημένη υποκρισία των «μέσων ενημέρωσης», αλλά και του πολιτικού κατεστημένου που – από κοινού – χειραγωγούν και υπνωτίζουν τον ελληνικό λαό.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν κάνει σημαία και σύνθημά τους την ανοχή – αποδοχή στην «διαφορετικότητα», σημαία τους μάλιστα είναι εκείνη με τα χρώματα του ουρανίου τόξου. Εντάξει. Πως εξηγείται όμως, την ίδια στιγμή να μην ανέχονται «τις απόψεις» του μητροπολίτη που είναι «διαφορετικές» από τις δικές τους; Και φυσικά τις απόψεις αυτές δεν τις έχει μόνο ο συγκεκριμένος μητροπολίτης, αλλά τις συμμερίζεται ένα μεγάλο κομμάτι του ορθόδοξου ελληνικού λαού. Η απάντηση βέβαια, είναι, (εισαγόμενη ως σύνθημα από το εξωτερικό, όπως και κάθε τέτοιου είδους «ακτιβιστική» κίνηση) «καμία ανοχή σε όσους δεν έχουν ανοχή»! Βράσε ρύζι δηλαδή.
Επίσης, η συγκεκριμένη κίνηση δεν είναι «αντίδραση κατά του μητροπολίτη», αλλά ευθεία πρόκληση και προσβολή της θρησκευτικής πίστης όλων των ορθοδόξων που βρίσκονταν εκεί, αλλά και όσων είδαν την σκηνή από τις εφημερίδες. Αλλιώς, ας πήγαιναν έξω από την οικία του.
Αλλά για να μην το επεκτείνουμε το θέμα, ας επικεντρωθούμε λίγο στην υποκρισία και στην «διπλή γλώσσα» του συστήματος.
Καταρχάς, πραγματικοί «ήρωες» θα ήταν οι συμμετέχοντες, εάν φιλιόντουσαν σε κάποια μουσουλμανική εορτή και όχι χριστιανική. Είναι γνωστό ότι το Ισλάμ, εξίσου δεν δέχεται την ομοφυλοφιλία, ενώ σε αρκετές χώρες που επικρατεί δεν τίθεται θέμα «δηλώσεων», «απόψεων» ή «αφορισμών», αλλά υπάρχουν πραγματικές εκτελέσεις, (συνήθως δια κρεμάλας). Ιμάμηδες και μουσουλμάνοι ιεροκήρυκες εντός Ευρώπης, κηρύττουν ανοιχτά την δολοφονία των ομοφυλόφιλων. Στον ‘πολυπολιτιστικό’ λοιπόν, Πειραιά, κάθε χρόνο το Νοέμβριο, λαμβάνει χώρα δημόσιο αυτομαστίγωμα Σιιτών μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, με κραυγές, άφθονο αίμα και χατζάρες. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία οι «αντιδρώντες» ομοφυλόφιλοι να δηλώσουν σε εκείνη την όμορφη πολιτιστική εκδήλωση, ότι η «αγάπη δεν είναι αμαρτία».
Αλλά, να πούμε το άλλο. Φανταστείτε να υπήρχε κάποια ανοικτή εορτή μουσουλμάνων στην χώρα μας και να άρχιζε μία ομάδα «αντιδραστικών» Ελλήνων να τρώει χοιρινό μπροστά τους ή να αμόλαγε καμιά δεκαριά γουρούνια να τρέχουν ανάμεσα στο πλήθος. Νομίζετε ότι θα μιλούσαν τότε για «πρωτοτυπίες», «ηρωισμούς» και «αντιστάσεις» οι ίδιες αυτές εφημερίδες και σελίδες; Ήδη βλέπω τους τίτλους τους : «ρατσιστική πρόκληση», «εμετική ενέργεια ισλαμόφοβων» και λοιπά.
Παρένθεση: Το ‘newspeak’ παραγγέλλει : όποιος προβάλλει το ισλάμ είναι «ισλαμόφοβος». Δηλαδή, «ρατσιστής». Δηλαδή «κακός». Όποιος προσβάλει τον χριστιανισμό είναι «αντιδραστικός» (Η λέξη «χριστιανόφοβος» δεν υπάρχει στα λεξικά τους, παρόλο που ο χριστιανισμός, επίσημα, είναι η πιο διωκόμενη θρησκεία με χιλιάδες νεκρούς κάθε χρόνο). Δηλαδή, «προοδευτικός». Δηλαδή, «καλός».
Θυμάστε τι έγινε στο Χυτήριο και στο “Corpus Christi”. Πως παρουσιάστηκαν τα επεισόδια; Περιττό να επεκτεινόμαστε. «Μεσαίωνας» είναι να μην κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στην πιο χυδαία επίθεση κατά της πίστης σου. «Πρόοδος» είναι να ποδοπατείς την πίστη του άλλου. «Ρατσισμός» είναι όταν η πίστη του άλλου που ποδοπατείται είναι οποιαδήποτε άλλη εκτός του χριστιανισμού.
Φανταστείτε, επίσης, χάριν «αντίδρασης» να μπούκαρε κάποια ομάδα χριστιανών «ακτιβιστών» σε κάποιο “gay pride” και να τους χάλαγε το όλο happening. Π.χ. να έστηναν μεγαφωνική και να έψελναν τροπάρια στη διαπασών, να απλώνανε κανένα πανό που να έλεγε «Η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία», να έκαιγαν δημόσια καμία σημαία του ουράνιου τόξου κλπ. Εκεί δεν θα είχαμε «αντίδραση» ή «πρωτοτυπία», αλλά «ομοφοβία» «μισαλλοδοξία» και «ρατσισμό».
Να μην γελιόμαστε. Είναι σίγουρο, ότι η κίνηση αυτή στον Πειραιά ήταν μόνο η αρχή. Σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες «ακτιβιστικές» ενέργειες, των οποίων η ένταση και η πρόκληση θα κλιμακώνονται και το σύστημα δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να τις παρουσιάσει και αυτές ως «πρωτότυπες» και «πράξεις αντίστασης».
Ο ελληνικός λαός και οι χριστιανοί που εκκλησιάζονται ιδιαίτερα, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και να περιμένουν να δουν και να βιώσουν αυτά που γίνονται εκτός συνόρων, στην μετα-χριστιανική ‘Δύση’, εκεί όπου κλιμακώνεται ένα ιδιαίτερα σκληρό και πολεμικό αντιχριστιανικό πνεύμα με «προμαχητές», κατά κύριο λόγο, ομοφυλόφιλους «ακτιβιστές» και κατά δεύτερο λόγο «φεμινίστριες», «αντίφα» και αθεϊστές. Όλες αυτές οι ομάδες συχνά συνασπίζονται και εφορμούν κατά του «κοινού εχθρού», που δεν είναι άλλος παρά η «αντιδραστική χριστιανική εκκλησία».
Στην χώρα μας μέχρι στιγμής, έχουμε δει υβριστικά αντιχριστιανικά συνθήματα σε εκκλησίες και προσκυνητάρια και βανδαλισμούς μικρή έκτασης, που και αυτά βέβαια, είναι φαινόμενα το τελευταίων ετών. Ή μάλλον «σημεία των καιρών».
Τα φιλιά των ομοφυλόφιλων είναι κάτι το καινούργιο για τα πράγματα εδώ, αλλά όχι για το εξωτερικό. Στην Ισπανία το 2010, κατά την επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου είχαμε μαζικά φιλιά ομοφυλόφιλων ως «διαμαρτυρία». (Τον τωρινό Πάπα τον αγαπάνε γιατί δεν είναι «ομοφοβικός» και τον έβαλαν μάλιστα εξώφυλλο σε περιοδικό τους, ως «πρόσωπο της χρονιάς»).
Το 2011, την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου, είχε προγραμματιστεί μια τέτοια εκδήλωση φιλιών (‘kiss-in’ το αποκαλούνε) μπροστά από την Παναγία των Παρισίων. Μετά από ξεσηκωμό των καθολικών, κατέφυγαν έξω από την εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ για να φιληθούν. Σε εκείνη την περίπτωση δεν υπήρχε ως δικαιολογία κάποιος «αντιδραστικός» ιερωμένος, (όλο και σπανίζει το είδος), αλλά ήθελαν λέει να «προκαλέσουν» ολόκληρη την καθολική εκκλησία να «ξαναδεί» το θέμα θρησκεία και αγάπη –«γάμος» ομοφυλόφιλων.
Πρόσφατα, άλλοι ομοφυλόφιλοι φιλήθηκαν μέσα σε καθολικές εκκλησίες της Ρώμης χάριν “έκθεσης φωτογραφιών”. Το Βατικανό απείλησε με μηνύσεις αν πραγματοποιηθεί η έκθεση.
Στην καθολική Αργεντινή είχαμε, αρχές Δεκεμβρίου, την βίαιη επίθεση όχλου «φεμινιστριών υπέρ των αμβλώσεων» σε καθολικό ναό και πιστούς. Εάν είχαμε το 1/10 της έντασης αυτής της επίθεσης σε ιουδαϊκή συναγωγή, σήμερα θα μίλαγε όλος κόσμος, ενώ θα είχε εκδώσει ανακοίνωση «καταδίκης» μέχρι και η Ντόρα. Επειδή όμως δεν ήταν συναγωγή, αλλά εκκλησία, οι πιο πολλοί άνθρωποι ούτε καν ξέρουν ότι έγινε. (Γνωρίζω ένα σωρό ανθρώπους που δεν ξέρουν τίποτα, προφανώς γιατί δεν τους ενημέρωσε το MEGA και η Τρέμη).
Τον περασμένο Απρίλιο είχαμε επίθεση με βρισιές και νερά στον επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας στο Βέλγιο, αρχιεπίσκοπο Andre-Joseph Leonard, από τις γνωστές γυμνές «ακτιβίστριες» του Σόρος, τις ‘FEMEN’. Ο εν λόγω επίσκοπος έχει γίνει στόχος λόγω της ανησυχίας που εκφράζει δημόσια για εκείνους που ακολουθούν το ομοφυλοφιλικό lifestyle.
Σε άλλα περιστατικά, που έχει γράψει ο ΚΟ, είχαμε έφοδο «αντίφα λεσβιών» της ομάδας “Bash Back” στην Αμερική, σε «ομοφοβική» προτεσταντική εκκλησία και ομοφυλοφιλικά φιλιά μπροστά στους πιστούς (μεταξύ αυτών υπήρχαν και παιδιά), διανομή προφυλακτικών και φυλλαδίων ιδιαίτερα υβριστικών για τον Χριστό. Να μην αναφέρουμε τις ευθείες απειλές θανάτου κατά παντός «ομοφοβικού» χριστιανού, κάτι συνηθισμένο πλέον στον δυτικό κόσμο, μέχρι και την επιχειρούμενη δολοφονική επίθεση ένοπλου ομοφυλόφιλου κατά των γραφείων χριστιανικής οργάνωσης στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με την ομολογία του, ήθελε να σκοτώσει «όσο πιο πολλούς μπορούσε». Σώθηκαν στο τσακ. Πραγματικά, είναι πάμπολλα τα περιστατικά που έχει παρουσιάσει ο ΚΟ.
Πιο πρόσφατα, στις 20 Δεκεμβρίου, μια γυναίκα «μέλος των FEMEN», στάθηκε μπροστά από τον κύριο βωμό της καθολικής εκκλησίας της Μαγδαληνής στο Παρίσι, γυμνή από την μέση και πάνω, έχοντας καλυμμένο το κεφάλι της με ένα γαλάζιο πέπλο, (κάτι το οποίο παραπέμπει σε μια οικεία εικόνα που έχουν οι Καθολικοί για την Παναγία), κρατώντας κομμάτια από κρέας μοσχαριού στα χέρια της, που απεικόνιζαν την «έκτρωση του εμβρύου του Ιησού» και είχε στην γυμνή πλάτη της γράψει «Τα Χριστούγεννα ακυρώθηκαν». (Μία φράση που χρησιμοποιούν κάθε Χριστούγεννα κάποιοι λεγόμενοι «αντιεξουσιαστές» που πολεμάνε σκληρά την εξουσία κλέβοντας το πλαστικό ομοίωμα του Χριστού από τις φάτνες που στολίζουν τις πλατείες). Το μήνυμα της γυμνής «ακτιβίστριας» ήταν σαφές. Προκαλούσε όχι μόνο την πίστη των χριστιανών, αλλά και αυτήν ακόμα την ανθρώπινη ζωή. Για αυτά τα πολυδιαφημιζόμενα νευρωτικά άτομα, το έμβρυο είναι «ένα κομμάτι κρέας».. Και μάλιστα βοδινό. (Ίσως να το έφαγαν κιόλας). Δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τις πολιτικές αρχές. Ο ιερέας κατέθεσε καταγγελία, αλλά δεν υπήρξε συνέχεια.
Για το περιστατικό, η Ουκρανή Inna Shevchenko, που φέρεται ως η «ιδρύτρια» των FEMEN στη Γαλλία, αφού εγκατέλειψε την Ουκρανία και έγινε «το σύμβολο της Γαλλικής Δημοκρατίας» (σε ένα γραμματόσημο!) σχολίασε: «Τίποτα δεν συνέβη, η Eloise δεν κλήθηκε από την αστυνομία. Αυτό δείχνει πόσο αδύναμη έχει γίνει η Εκκλησία στη Γαλλία».
Η ίδια σε ανάλογη «ακτιβιστική ενέργεια» έβγαλε την μπλούζα της σε σημείο κοντά στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό και φώναξε «Τα Χριστούγεννα ακυρώθηκαν», σύνθημα που είχε γράψει και στο στήθος της.
Ανάλογο περιστατικό έγινε τα Χριστούγεννα στην Κολωνία, όπου άλλη γυμνόστηθη της FEMEN ανέβηκε στο βωμό καθολικής εκκλησίας έχοντας γραμμένη στο σώμα της τη φράση “Είμαι Θεός”.
Η Shevchenko επίσης, τον Αύγουστο του 2012, είχε κόψει με αλυσοπρίονο μεγάλο ξύλινο σταυρό στο Κίεβο, ως «ένδειξη συμπαράστασης στις ‘Pussy Riot’. Οι τελευταίες δεν είναι καμία «πανκ μπάντα», όπως ψευδώς μεταδίδουν τα ΜΜΕ, αλλά ένας καλοπληρωμένος, ‘γυαλιστερός’ αριστερός μοχλός προπαγάνδας.
Οι Pussy Riot είχαν μπουκάρει σε καθεδρικό ναό της Μόσχας, (ο οποίος ανοικοδομήθηκε στην θέση που υπήρχε ο καθεδρικός ναός του Χριστού του Σωτήρα που είχε κατεδαφίσει ο Στάλιν και ο Εβραίος Kaganovich), ανέβηκαν στο βωμό φωρώντας κουκούλες, και άρχισαν να γκαρίζουν τραγουδούν βλάσφημους στίχους κατά του Χριστού και της Παναγίας και βρίζοντας τον Πούτιν.
Μέλος των FEMEN επίσης είχε επιτεθεί στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο στο αεροδρόμιο του Κιέβου, φωνάζοντας «Σκοτώστε τον Κύριλλο!», σύνθημα που είχε γράψει και στην πλάτη της.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι αντιχριστιανικές «ακτιβιστικές» ενέργειες, έχουν μια αρχή. Αλλά, δεν έχουν τέλος. Ξεκινάνε από «απλά φιλιά», κόντρα σε «αντιδραστικούς» ιερείς, προχωράνε σε φιλιά κόντρα σε όλη την εκκλησία που πρέπει «να αλλάξει», προχωράνε σε γκράφιτι, «ρητορική μίσους», λεκτικές επιθέσεις, βλασφημίες, προσβολές και πράξεις χουλιγκανισμού, διακοπή θρησκευτικών συνάξεων, βανδαλισμούς, αποκαθηλώσεις ιερών συμβόλων, ιεροσυλίες, μέχρι και δολοφονίες. Όλα αυτά με την δικαιολογία ότι πρέπει να σταματήσει η εκκλησία να είναι «αντιδραστική» και «ομοφοβική».
Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν κλιμακούμενο άτυπο πόλεμο.
Ο κορυφαίος Ρώσος γεωπολιτικός Aleksadr Dugin είχε πει : «Αν κοιτάξουμε την ιστορία των Pussy Riot, έχουμε να κάνουμε, αναμφίβολα, με μια περίπτωση πολέμου πληροφορίας. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το είδος του πολέμου ο σκοπός του οποίου είναι ο ίδιος με τον σκοπό του κάθε πολέμου. Ο σκοπός αυτός είναι: η αποδυνάμωση της επιρροής του αντιπάλου, η υπονόμευση της ηθικής και ψυχολογικής του κατάστασης, καθώς και η υποταγή του σε μια συγκεκριμένη εξωτερική βούληση. Αυτός είναι ο στόχος του κάθε πολέμου».
Ο «εχθρός», στον συγκεκριμένο πόλεμο, για όλους αυτούς τους ασυνείδητους ή ενσυνείδητους «πολεμιστές», είναι αποκλειστικά η χριστιανική εκκλησία και όχι γενικώς η «θρησκεία», πολύ δε περισσότερο το Ισλάμ, που είναι σαφώς πιο σκληρό στο θέμα της ομοφυλοφιλίας, αλλά μοιάζει να μένει στο απυρόβλητο.
Η εκκλησία είναι η πιο επικίνδυνη, αλλά την ίδια ώρα και η πιο ακίνδυνη.
Θυμηθείτε αυτό που είπε η «ιδρύτρια» των FEMEN: «Τίποτα δεν συνέβη. Αυτό δείχνει πόσο αδύναμη έχει γίνει η Εκκλησία στη Γαλλία».
Πως θα αντιδράσει η Εκκλησία στην Ελλάδα σε τέτοια φαινόμενα; Πως θα αντιδράσουν οι ιεράρχες και ο πιστός λαός, εάν αύριο, έχουμε «ομοφυλοφιλικά φιλιά», έξω από κάποιον ιερό ναό με την αιτιολογία ότι ο ιερέας εκεί είναι «αντιδραστικός»; Τι θα γίνει εάν έχουμε «ομοφυλοφιλικά φιλιά» την ώρα της θείας λειτουργίας ή την ώρα κάποιας θρησκευτικής τελετής, π.χ. περιφοράς του Επιταφίου; Ποια θα είναι η αντίδραση όταν θα προκαλείται βάναυσα το θρησκευτικό συναίσθημα εκατομμυρίων Ελλήνων; Θα υπάρξει αντίδραση; Και ποια; Θα γίνει επίκληση του νόμου; Ή θα υπάρξει σιωπή λόγω «αγάπης»; Η εφαρμογή των νόμων είναι «μίσος»; Η ανομία και η ζούγκλα είναι «αγάπη»; Ή οι πάντες δικαιούνται προστασίας και επίκλησης των νόμων, εκτός από τους χριστιανούς; Τα άρθρα 198, 199 και 200 του Ποινικού Κώδικα (που ακόμα ισχύουν) αναφέρουν ότι όποιος εκδηλώνει δημόσια, βλασφημία προς τα θεία ή κακόβουλα καθυβρίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία ή διαταράσσει μια θρησκευτική συνάθροιση για λατρεία ή τελετή, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Εάν η ιεραρχία σιωπήσει, όπως στην Γαλλία, τι θα γίνει αν βρεθεί κάποιος «απλός πιστός», που ναι μεν σέβεται τα θρησκευτικά πιστεύω του άλλου μέχρι και τις επιλογές του, αλλά ζητά την ίδια ώρα, να γίνει σεβαστή και η δική του πίστη; Που για έναν τέτοιον άνθρωπο ένας θρησκευτικός χώρος δεν είναι φόντο για φωτογραφίες και happenings και μία θρησκευτική τελετή δεν είναι κοσμικό event. Έναν άνθρωπο που απαιτεί (ναι, απαιτεί!) να μην προσβάλλεται η πίστη του; Εάν πάει στην Εκκλησία μόνος του ή με την οικογένειά του να λατρέψει τον Θεό και δει να γίνονται τέτοια «πρωτότυπα» και ως «αντιδραστικός» που είναι αντιδράσει «εν θερμώ» ή «εν ψυχρώ», πως θα χαρακτηριστεί; Τι θα πουν τα «προοδευτικά» media; Τι θα πουν οι «προοδευτικοί» και προπάντων «ευαίσθητοι» πολιτικοί;
Αυτοί που όλα τα δικαιολογούσαν όταν οι μουσουλμάνοι έκαψαν την Αθήνα για ένα Κοράνι που, δήθεν, σκίστηκε, θα δικαιολογήσουν ένα χριστιανό που δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια; Ή θα τον χαρακτηρίσουν «μισαλλόδοξο», «ρατσιστή» και «ομοφοβικό»; Ή θα χρησιμοποιήσουν τις δηλώσεις κάποιου «ανοιχτόμυαλου» «μη αντιδραστικού» ιεράρχη και όλοι μαζί θα θυμηθούν και θα επικαλεστούν την «χριστιανική αγάπη», το «αγαπάτε αλλήλους», το «γυρίστε και το άλλο μάγουλο», το «μείνετε αγάλματα να σας αποτελειώσουμε» και το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω»;
Για να δούμε.
thesecretrealtruth.blogspot