Συνέβη το 2001αλλά είναι τόσο μα τόσο επίκαιρο. Ευχαριστώ πάρα πολύ τον κ. Εμμανουήλ Λιναρίτη που μου έστειλε το θέμα ανταποκρινόμενος στο newsletter μου με ανάλογου ύφους θέματα.
Ο Andre Rieu είναι ένας 62χρονος Ολλανδός βιολιστής, από τα μεγαλύτερα εν ζωή ονόματα μαέστρων κλασικής μουσικής σήμερα στον κόσμο. Θεωρείται ο κορυφαίος ερμηνευτής στον κόσμο, των βάλς των Γιόχαν Στράους (πατέρα & υιού).
Από το 1987 δημιουργεί την διάσημη ορχήστρα του: Johann Strauss Orchestra, με 50 περίπου εξαιρετικούς μουσικούς. Έχει γυρίσει όλο τον κόσμο και έχει παίξει στα μεγαλύτερα θέατρα & αίθουσες του κόσμου. Του έχει απονεμηθεί 2 φορές το World Music Award (κάτι σαν Όσκαρ για την παγκόσμια μουσική σκηνή κάθε είδους..) και έχει αρκετούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους σε ευρωπαικές χώρες, Αυστραλία και Βρετανία.
Το 2001 δίνει στήν ιστορικότερη αίθουσα συναυλιών της Βρετανίας (και μιά από τις πιό γνωστές ανα το κόσμο, μαζί με τη Σκάλα του Μιλάνου, το Madison Square Garden της Ν. Υόρκης κ.τ.λ), στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, (έχουν παίξει και ερμηνεύσει εκεί κατά καιρούς όλοι οι μεγάλοι του 20αι. -από Κάλλας και Έντιθ Πιάφ μέχρι U2 και Beatles) μια από τις σπουδαιότερες συναυλίες του, το Millenium Concert, (η οποία μάλιστα ηχογραφείται ζωντανά και βγαίνει αργότερα σε δίσκο).
Επιλέγει για το κλείσιμο μιάς συναυλίας, με έργα Strauss, Sostakovich, George Gersuin Glen Miller, και άλλων μεγάλων κλασικών των προηγούμενων, αλλά κυρίως του 20 αι., το κομμάτι που περιλαμβάνει το βίντεο που ακολουθεί απ’το youtube. Το τι επακολουθεί στην αίθουσα το “περιγράφει” το ίδιο το βίντεο..
Η συναυλία δεν είχε καμμιά απολύτως σχέση με το επίσημο Ελληνικό Κράτος , δεν διοργανώθηκε από κάποιο κρατικό ή ιδιωτικό ελληνικό φορέα, ούτε συμμετέχει σ’αυτήν με οποιονδήποτε τρόπο κάποιος Έλληνας, σαν μουσικός , μάνατζερ, οργανωτής ή απλός θεατής.. (Το θέατρο είναι κατάμεστο από … Βρετανούς -και όχι μόνο- όλων των ηλικιών).
Αυτός που “τιμάται” όμως από τον Andre Rieu, με την επιλογή του, είναι ένας κλασικός του 20αι. που έχει ξεπεράσει προ πολλού τα στενά όρια της νεοελληνικής μιζέριας και έχει γίνει μέρος της παγκόσμιας μουσικής πολιτιστικής κληρονομιάς εις το διηνεκές…