H X.A. ως πρόσχημα δίωξης των λαϊκών αγώνων

Της Κίνησης Πολιτών ‘Αρδην

Με την αμηχανία των υπολοίπων κομμάτων, ιδιαίτερα αυτών του…

αντιμνημονιακού χώρου η κυβέρνηση κατάφερε και πέρασε στην αντεπίθεση. Οι δεύτερες σκέψεις και τα σενάρια που εξέταζαν στενοί κύκλοι περί τον Σαμαρά για την προοπτική συνεργασίας με μια «σοβαρή» εκδοχή της ακροδεξιάς συμμορίας πήγαν περίπατο μιας και το ακροδεξιό υπόγειο της «δεξιάς πολυκατοικίας» πλημμύρισε από τον βόρβορο των τελευταίων σκανδάλων που αποκαλύφθηκαν μετά την δολοφονία του Πέτρου Φύσσα. Έτσι τα σαΐνια της κυβέρνησης προχωρούν στο «σχέδιο Β»: Αρχικώς θα πλήξουν την οργάνωση που ούτως ή άλλως τους στερούσε ψήφους, για να λεηλατήσει το εκλογικό της κοινό ενσωματώνοντας ένα κομμάτι της ατζέντας της.
Παράλληλα με αφορμή τις συλλήψεις των ναζί θα βρουν πρόφαση για μια ευρύτερη αυταρχικοποίηση, τόσο σε συνταγματικό όσο και σε δικαστικό επίπεδο και θα κοιτάξουν να στρέψουν το κλίμα ενάντια σε αυτό που καταδεικνύουν ως «άλλο άκρο», δηλαδή στις πλατειές κοινωνικές αντιδράσεις που ξεσπούν από την εφιαλτική πολιτική των μνημονίων.
Είναι μια εξέλιξη ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη. Η αυταρχικοποίηση, η όξυνση της καταστολής και ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι απαραίτητο συμπλήρωμα του ανοιχτού ολοκληρωτικού οικονομικού πολέμου που έχει εξαπολύσει η Γερμανική Ευρώπη εναντίον της χώρας μας. Γιατί, πολύ απλά τα μέτρα που επιβάλει η τρόικα, μέτρα που συνθλίβουν ακόμα και τα μεσοστρώματα και ρίχνουν τον ελληνικό λαό στο βούρκο της εξαθλίωσης, όχι μόνο δεν βρίσκουν συναίνεση αλλά προκαλούν και ισχυρές, δυνάμει πλειοψηφικές αντιδράσεις. Άρα ο μόνος δρόμος για να περάσουν, είναι μέσω των εκβιασμών και της κατατρομοκράτησης της κοινωνίας.
Στην πραγματικότητα ένα είναι το κατεξοχήν «άκρο» στη χώρα μας, η Γερμανική Ευρώπη, η τρόικα και οι ντόπιοι συνεργάτες της, που κουρελιάζουν το Σύνταγμα, εξαθλιώνουν την κοινωνία, μεταβάλουν τη χώρα σε Αποικία Χρέους. Για να σταθούν στα πόδια τους όλοι αυτοί, χρειάζονται ένα κράτος έκτακτης ανάγκης, ένα κράτος ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων.
Πρώτος στόχος αυτής της εκστρατείας, το μαζικό κίνημα αντίστασης ενάντια στην λεηλασία της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής. Εκεί όπου δοκιμάζεται πιλοτικά η νέα συνταγή της Αποικίας Χρέους, και το κράτος παρέχει νόμιμη κάλυψη στην ασύδοτη δραστηριότητα των πολυεθνικών και των ντόπιων εταίρων τους. Πάνω στο κίνημα των Σκουριών, λοιπόν, γίνεται μια προσπάθεια να στηθεί μια εκτεταμένη κρατική σκευωρία: Οι νέες διώξεις, 27 τον αριθμό, βαφτίζουν ως σύσταση εγκληματικής οργάνωσης την… κινητοποίηση ενάντια στις καταστροφές του Μπόμπολα και της… Ελ Ντοράντο Γκολντ. Και οι νέες δικογραφίες προβλέπουν και διώξεις κατοίκων, μόνο και μόνο επειδή διαχειρίζονται… ιστολόγια με ενημερωτικό υλικό ενάντια στην επένδυση της εξόρυξης Χρυσού. Τέλος, οι τέσσερις συλληφθέντες για την υπόθεση των φθορών στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, παραμένουν άδικα επί επτά μήνες προφυλακισμένοι, ενώ οι μαφιόζοι Κασιδιάρης και Παναγιώταρος αφήνονται πανηγυρικά ελεύθεροι την πρώτη μέρα μετά την σύλληψή τους, γεγονός που το γιόρτασαν κλωτσώντας και βρίζοντας δημοσιογράφους του διεθνούς Τύπου.
Το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν, είναι σαφές: Ότι η Τρόικα και η Αποικία χρέους βαφτίζει ως νομιμότητα θα επιβληθεί με την βία. Ακόμα και όταν πρόκειται, όπως στην προκειμένη περίπτωση, για μια επένδυση η οποία είναι ανήθικη, καταστροφική, και σε μεγάλο της μέρος παράνομη –καθώς έχει διαπιστωθεί πλήθος παρατυπιών και παρασκηνιακών παρεμβάσεων, ενώ οι υπουργοί που την ενέκριναν είναι ή υπόδικοι (Παπακωνσταντίνου) ή έχουν ήδη καταδικαστεί με βαρύτατες ποινές (Τσοχατζόπουλος).
Ας αφήσουν, λοιπόν, την άθλια προπαγάνδα. Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής δεν είναι ναζί, μαφιόζοι δολοφόνοι, είναι το κομμάτι του ελληνικού λαού που ξεσηκώνεται όπως θα έκανε ο καθένας μας ενάντια στον βιασμό της πατρίδας του. Γι’ αυτό και οποιαδήποτε προσπάθεια δίωξης, θα συναντήσει την οργή χιλιάδων κόσμου. Ήδη, η συναυλία συμπαράστασης που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη, στις 5 Οκτωβρίου 2013, στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά, μάζεψε 40.000!
Αυτό δείχνει ότι οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης είναι γελοίοι. Ότι κανένας δεν «τσιμπάει» στις σκευωρίες των δύο άκρων, ούτε πιάνεται κορόιδο από τους γελοίους ισχυρισμούς περί επενδύσεων και ανάπτυξης. Γιατί προφανώς, ανάπτυξη δεν είναι να καταργείς δέκα θέσεις εργασίας και να ανοίγεις τρείς, να παραδίδεις γη και ύδωρ στις πολυεθνικές και αυτές με τη σειρά τους να καταστρέφουν την σπάνια βιοποικιλότητα αλλά και την αγροτική, την κτηνοτροφική και μεγάλο βαθμό την τουριστική οικονομία της περιοχής.
Σε αυτό το πεδίο, τα επιχειρήματα των κυβερνώντων είναι πραγματικά φτερό στον άνεμο. Η περιοχή προσφέρεται για την κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ανάπτυξης, που θα αναζωογονεί τον παραγωγικό ιστό της περιοχής, και θα δίνει έμφαση στην παραγωγή ποιοτικών αγροτικών προϊόντων προέλευσης, στην μεταποίησή τους, στον ήπιο οικολογικό και αρχαιολογικό τουρισμό. Αντ’ αυτού, προκρίνεται η λογική να μεταβληθούν τα βουνά σε μια εξορυκτική έρημο, και η θάλασσα σε μια σούπα από βαρέα μέταλλα. Κι όλα αυτά για μια χούφτα δολάρια. Για να συνεχιστεί το γαϊτανάκι της μίζας και της πατρωνίας –καθώς ήδη ο Πάχτας περιοδεύει στην περιοχή και τάζει δουλειά και ψωμί σε όποιον τον ακολουθάει.
Η κυβέρνηση της Αποικίας Χρέους και των πολυεθνικών νομίζει ότι μπορεί να υποκρύψει όλα αυτά τα σκανδαλώδη, και κυρίως την εγκληματική της δραστηριότητα εναντίον του ίδιου του ελληνικού λαού, με δικαστικές σκευωρίες, και με την άθλια γκεμπελική προπαγάνδα ταύτισης των λαϊκών αγώνων με τη ναζιστική σέχτα εγκληματιών.
Το στρατήγημά της δεν θα περάσει. Και αν επιμείνει σε αυτό, να ξέρει ότι με αυτόν τον τρόπο ξεκινάει έναν κύκλο αντιδράσεων που θα σημάνουν την αρχή του τέλους της.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΙΩΝ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΪΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ.

10 Οκτωβρίου 2010

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΔΗΝ