“Je Suis Femme” – Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες

Γιώτα Περήφανου

8 Μαρτίου 2015 – Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας (Διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών σε κάθε γωνιά του πλανήτη)

Μια γιορτή ιστορικής σημασίας, κάθε χρόνο θυμίζει όλες τις γυναίκες που παλεύουν προκείμενου να εξασφαλίσουν ισόνομη μεταχείριση μέσα στην κοινωνία…

Ξεκινώντας από τις τριτοκοσμικές χώρες όπου «παραδόσεις» όπως η κλειτοριδεκτομή (140.000.000 γυναίκες παγκοσμίως έχουν υποστεί μέχρι και σήμερα την άγρια πρακτική της κλειτοριδεκτομής, με σκοπό να παραμείνουν «καθαρές» και να μπορέσουν να παντρευτούν. Κάθε λεπτό που περνά, έξι κορίτσια ακρωτηριάζονται για να διώξουν την κατάρα) και η ντροπή της μπούρκας που καλύπτει όλο το σώμα και το κεφάλι της γυναίκας, με μόνο ένα υφασμάτινο «παράθυρο» μπροστά από τα μάτια, ώστε να μπορεί να βλέπει (αν και αποτελεί σύμβολο του τρόπου που οι θρησκεία του Ισλάμ αντιμετωπίζει τις γυναίκες, η μπούρκα δυστυχώς εξακολουθεί να είναι συνηθισμένο θέαμα σε πολλές περιοχές της Ανατολής)… μέχρι τον κατά τα άλλα πολιτισμένο δυτικό κόσμο με τα ποσοστά ανεργίας στο γυναικείο πληθυσμό να είναι υψηλότερα από τα αντίστοιχα των ανδρών.

Γυναίκες καθημερινά δέχονται σεξιστικές επιθέσεις στο χώρο της εργασίας και όχι μόνο, κακοποιούνται σεξουαλικά (σωματικά και ψυχικά) εντός και εκτός του προσωπικού τους χώρου με αποτέλεσμα να ισοπεδώνεται η γυναικεία προσωπικότητα και φύση και να οδηγούνται στην κατάθλιψη ακόμη και στην αυτοκτονία.

8 Μαρτίου μια ημερομηνία σταθμός με βαθιές ρίζες στις έντονες διαμαρτυρίες των γυναικών (αρχές του 20ου αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ) που πάλεψαν, φώναξαν, διεκδίκησαν, αντέδρασαν, ζητώντας ίσα δικαιώματα με τους άνδρες, τη δυνατότητα ψήφου και καλύτερες συνθήκες στο χώρο της εργασίας…

Με επιμονή και σκληρή «μάχη» οι γυναίκες κατάφεραν να εξασφαλίσουν πολλά δικαιώματα και να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων παγκοσμίως. Οι ηχηρές φωνές τους ανά τους αιώνες γιγαντώνονται!

Οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ έχουμε δύναμη ψυχή και θέληση!

Αυτή η μέρα ενώνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ενός ένδοξου αγώνα για μια αξιοπρεπή ζωή και ίση μεταχείριση.

Το άρθρο το αφιερώνω σε όλες εμάς τις γυναίκες που ακόμη προσπαθούμε να ανακαλύψουμε το δικό μας δρόμο για μια ζωή πιο ανθρώπινη και αξιοπρεπή κι’ ακόμη περισσότερο σε όλες τις ανήλικες πονεμένες υπάρξεις που έρχονται αντιμέτωπες με το πιο απεχθές πρόσωπο του ανθρώπινου είδους.