Kακοποίηση και ψυχικά τραύματα: Μπορώ να ξεφύγω;

στο ότι η «μετάδοση» του τραύματος πού έχει υποστεί κάποιος στην επόμενη γενιά αποτελεί συνήθη ψυχική κατάσταση σε όσους πάσχουν από σοβαρή δυσλειτουργία της προσωπικότητας, από κατάχρηση τοξικών ουσιών ή από μια αυτό-τραυματική ή/και παρορμητική συμπεριφορά. Αν τα άτομα αυτά αναζητήσουν ψυχοθεραπευτική βοήθεια, τότε υπάρχει ελπίδα να «σπάσει» ο φαύλος κύκλος της επανάληψης. Πολλοί όμως αρνούνται τη σύνδεση της δικής τους τραυματικής ιστορίας με το ό,τι παθολογικό συμβαίνει στην οικογένεια που έχουν φτιάξει. Δικαιολογούνται ότι αυτοί άντεξαν ή ξεπέρασαν αυτό πού τους είχε συμβεί και έτσι αρνούνται την οδύνη πού προκαλεί η αποκάλυψη της επανάληψης του τραύματος στην επόμενη γενιά.

Ένα από τα πλέον καταστροφικά αποτελέσματα της παιδικής κακοποίησης είναι ότι το παιδί καθώς αναπτύσσεται ψυχολογικά, και έχει την τάση να κρατήσει μέσα του την εικόνα του γονιού, ταυτίζεται με τον «κακοποιητικό» γονιό. Σε αυτήν τη ταύτιση παίζει ρόλο και η ενοχή πού το παιδί νοιώθει, καθώς ο γονιός συχνά δεν την αισθάνεται καθόλου ή την προβάλλει στο παιδί ( πχ. «σε έδειρα γιατί με θυμώνεις με αυτά που κανεις»κλπ). Αυτή η ανάλυση της ψυχικής πραγματικότητας μας επιτρέπει να κατανοούμε την ασυνείδητη τάση πού έχουν τα κακοποιημένα άτομα να επαναλαμβάνουν αυτό πού συνειδητά θέλουν να ξεχάσουν και να αποφύγουν. Το σενάριο θα επαναληφθεί με το άτομο σε θέση είτε κακοποιητικού γονιού είτε , όταν επικρατεί η μαζοχιστική τάση του ατόμου, σε θέση (εκ νέου) κακοποιημένου. Αυτή η επανα-πραγματοποίηση μεταφέρει το τραύμα από γενιά σε γενιά και αποτελεί μια «κληρονομιά» πού δεν μπορεί να αποφευχθεί παρά μόνο μέσα από τις αλληλεπιδράσεις με τους νέους πρωταγωνιστές ή τις ευνοϊκές νέες συνθήκες.

Εννοώ ότι οι επαναλήψεις δεν είναι νομοτελειακές αλλά υπόκεινται σε περιβαλλοντικές επιδράσεις. Έτσι , για παράδειγμα, η γυναίκα που έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά από συγγενικό της πρόσωπο μπορεί να επιλέξει έναν σύντροφο με «μητρικά» χαρακτηριστικά, γεγονός πού, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να κατευνάσει τις ενοχές της ή να καταπραΰνει το θυμό της και την ασυνείδητη τάση για επανάληψη της κακοποίησης. Άλλες φορές μια εναισθητική ψυχοθεραπεία ή η ψυχανάλυση, την οποία η γυναίκα θα φροντίσει να έχει, θα αποτελέσει τη συγκρατητική δύναμη και θα δώσει βάση στην επανορθωτική κίνηση. 

boro.gr