Κι όμως τα light τρόφιμα μπορεί να σε παχαίνουν!

τα ενεργειακά μας αποθέματα, με επακόλουθω την επιβράδυνση του μεταβολισμού. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο θα δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να μεταβολίσει τα light τρόφιμα και να χάσει βάρος. Επιπρόσθετα αν καταναλώσουμε light τρόφιμα μερικές φορές, ο οργανισμός μας θεωρεί ότι έχει ανεπαρκή ενέργεια. Κατά συνέπεια, στέλνει σήματα, τα οποία ζητούν επειγόντως την πρόσληψη τροφίμων υψηλής θερμιδικής αξίας.

Επειδή οι υδατάνθρακες είναι τα κατεξοχήν τρόφιμα που διατηρούν σε φυσιολογικά επίπεδα τη σεροτονίνη και τις β-ενδορφίνες, η αποχή από αυτούς συνεπάγεται νευρικότητα και κατήφεια. Εν γένει, για να καταπολεμήσει τη δυσφορία, το άτομο καταναλώνει ακόμα περισσότερα τρόφιμα χαμηλής θερμιδικής αξίας. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος αυτών των τροφίμων μετατρέπεται σε λίπος και απόβλητα. Αυτή η φυσιολογική αντίδραση λαμβάνει χώρα σε όλους τους ανθρώπους, ακόμα και στα παιδιά.

Τα παιδιά εν γένει εμπιστεύονται περισσότερο τα φυσικά τους ένστικτα και δεν επηρεάζονται από θεωρίες που μιλούν για δίαιτες, θερμίδες και τρόφιμα με χαμηλά λιπαρά. Όταν ερευνητές εξέτασαν τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών, ήθελαν να διαπιστώσουν αν τα παιδιά λαμβάνουν λιγότερες θερμίδες από την τροφή τους, καθώς και αν χάνουν βάρος μέσω της πρόληψης light τροφίμων. Εμβρόντητοι, διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που καταναλώνουν light τρόφιμα είχαν περισσότερη όρεξη και έτρωγαν περισσότερο προκειμένου να αντισταθμιστεί το αρνητικό θερμιδικό ισοζύγιο που προκλήθηκε από τις τροφές χαμηλής θερμιδικής αξίας.

Ο οργανισμός μας γνωρίζει ανά πάσα στιγμή πόση ενέργεια χρειάζεται για να επιτελέσει τις δραστηριότητές του και αποστέλλει ανάλογα σήματα προκειμένου να προσλάβουμε την ανάλογη τροφή. Ασφαλώς, οι απαιτήσεις του οργανισμού μεταβάλλονται. Επομένως, κανένα θεωρητικό σύστημα δεν μπορεί να προσδιορίσει πόσο πρέπει να τρώμε σε κάθε γεύμα και πόσες θερμίδες μπορούμε να λαμβάνουν χωρίς να παχύνουμε. Μάλιστα, ένας τέτοιος προσδιορισμός θα μπορούσε να είναι και επικίνδυνος, αφού εμπλέκεται με τους αυτόματους μηχανισμούς ρύθμισης τπυ βάρους που φέρει ο οργανισμός μας. Τα αγχος ότι μπορεί να φάμε πολύ ή να καταναλώσουμε τα λάθος τρόφιμα, μπορεί να καταστείλει τις πεπτικές λειτουργίες, με επακόλουθο ένα μεγάλο μέρος της τροφής να μετατρέπεται σε άπεπτα τοξικά απόβλητα. Και φυσικά, αυτό προκαλέι συμφόρηση στον οργανισμό και ευνοεί την αύξηση του βάρους.

Το σώμα μας ξέρει πάντα πότε φτάνει σε βαθμό κορεσμού. Αυτό διαπιστώθηκε σε ένα πείραμα, κατά το οποίο μια ομάδα παιδιών μπορούσε να τρώει όσο και ότι ήθελε, για έξι συνεχόμενες ημέρες. Τα παιδιά μπορούσαν να τρώνε κέικ, γλυκά και όλων των ειδών τις ανθυγιεινές τροφές. Οι γονείς δεν είχαν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τα παιδιά με οποιονδήποτε τρόπο.
Οι ερευνητές κατέγραψαν σχολαστικά τις ποσότητες και τον τύπο των τροφίμων που κατανάλωνε κάθε παιδί σε κάθε γεύμα, καθ’ όλη τη διάρκεια των έξι 24ώρων. Ορισμένα παιδιά κατανάλωναν ελάχιστες ποσότητες τροφής σε κάποια γεύματα, ενώ σε άλλα προσλάμβαναν πολύ περισσότερη τροφή. Η θερμιδική τους πρόσληψη εμφάνιζε σημαντικές αυξομειώσεις από γεύμα σε γεύμα. Ωστόσο, το συνολικό άθροισμα των προσλαμβανόμενων θερμίδων ανά 24ωρο ήταν ίδιο για όλες τις ημέρες.

Γράφει ο Andreas Moritz, εναλλακτικός ιατρός. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Διόπτρα.

boro.gr