Ζυγίστηκα πριν ασχοληθώ με τη χυδαία παράσταση του νεοναζί βουλευτή Παππά, στο κτίριο του Μega, όχι γιατί αναλογίστηκα τι θα πουν διάφοροι, για «παπαγαλάκια του κατεστημένου» και παρόμοιες αρλούμπες.
(Άλλωστε, πολλές φορές και προσφάτως έχω …
επικρίνει δημοσίως και με σφοδρότητα απόψεις σχολιαστών του καναλιού.)
Γνωρίζω ότι όσοι διατυπώνουν δημόσιο λόγο (πρέπει να) είναι έτοιμοι να ακούσουν από ευπρεπείς αντιρρήσεις έως αναπόδεικτες χυδαιότητες. Ζυγίστηκα γιατί η δουλειά μου δεν είναι να υπερασπίζομαι κανάλια και εφημερίδες εκτός και αν -όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση- το γεγονός δεν είναι μονοσήμαντο.
Πρέπει να παραδεχτούμε πως το νεοναζιστικό μόρφωμα είναι εδώ και θα μείνει, άγνωστο για πόσο. Ένα μέρος της κοινωνίας, απολιτικό κατά βάση και απαίδευτο, το ακολουθεί και το θαυμάζει. Επομένως, η αντιμετώπισή του πιστεύω ότι πρέπει να είναι και ακαριαία όπου χρειάζεται, αλλά κυρίως διαρκής, με σχέδιο και διακομματική ομοθυμία.
Ονειρεύομαι, ας πούμε, σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών του αντιφασιστικού τόξου, που εκπροσωπούν πάνω από το 80% του ελληνικού λαού με μοναδικό αντικείμενο την πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά των Κασιδιάρηδων και την αντιμετώπισή της. Μετά από πολλά χρόνια συμφώνησα με εκτίμηση του ΚΚΕ:
« Η φασιστική συμπεριφορά δεν πρέπει να υποτιμάται». Γιατί, λοιπόν, να μη βρεθεί και αυτό το κόμμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, που με όλους τους άλλους καταδικάζουν απερίφραστα τις επικίνδυνες για τη Δημοκρατία χρυσαυγίτικες πρακτικές, στο ίδιο τραπέζι με τους τρισκατάρατους μνημονιακούς Σαμαρά, Βενιζέλο, Κουβέλη, έχοντας απέναντί τους έναν κοινό εχθρό, τους νεοναζί και τις άθλιες κινήσεις τους;
Γιατί ο Σαμαράς δεν τους καλεί γι’ αυτόν τον σκοπό που υπερβαίνει μικροκομματικές τσαχπινιές;
Κάνοντας αυτά τα όνειρα εαρινής νυκτός, ένιωσα απελπισμένος διαβάζοντας δηλώσεις του Δημήτρη Παπαδημούλη, με αφορμή τη χυδαιότητα του φασίστα βουλευτή. Πρώτη ανάρτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο twitter: «Το ελληνοπρεπές δημόσιο κατούρημα… διαμαρτυρίας του βουλευτή της ΧΑ Χ. Παππά, δείχνει ότι η φασιστική χυδαιότητα δεν έχει όρια. Καμία ανοχή».
Θαυμάσια, μία ακόμα ευθεία καταδίκη. Βιάστηκα, ωστόσο, διότι σε λίγο ακολούθησε δεύτερη ανάρτηση του ίδιου: «Το Mega, που τώρα καταδικάζει τις αθλιότητες της ΧΑ, έχει μεγάλη ευθύνη καθώς για χρόνια αβαντάρει για λόγους σκοπιμοτήτων την ατζέντα της».
Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν και δεν είναι μόνο η εξίσωση του θύτη με το θύμα.
Το μεγαλύτερο τηλεοπτικό κανάλι της χώρας αβαντάρει, κατά τον Αριστερό βουλευτή, νεοναζιστική ατζέντα, σαμποτάρει δηλαδή τη δημοκρατική νομιμότητα! Έχει κάποιες ενδείξεις, κάποιο στοιχείο γι’ αυτή τη βαρύτατη κατηγορία ο Παπαδημούλης;
Φοβάμαι πως δεν έχει. Διότι αν είχε θα απαντούσε στον διευθυντή ειδήσεων του καναλιού Χρήστο Παναγιωτόπουλο (για τους ανυπόμονους: ούτε καν τον γνωρίζω), που τον χαρακτήρισε «θλιβερή παραφωνία» από ολόκληρο τον δημοκρατικό κόσμο και του υπενθύμισε ότι «το κανάλι έχει διατυπωμένη άποψη: «Δεν καλεί σε εκπομπές τους χρυσαυγίτες και καλύπτει τη δραστηριότητα του κόμματός τους, μόνο στο πλαίσιο που ορίζει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.»
Αλλά ο Παναγιωτόπουλος είπε και κάτι άλλο για τον Παπαδημούλη: «Προφανώς το μένος του απέναντι στο Mega ωθεί σε δεύτερη μοίρα την αδιαμφισβήτητη παιδεία του, με αποτέλεσμα να ξεχνά ότι ο φασισμός σήμερα χτυπά έναν σταθμό και αύριο μπορεί να χτυπήσει ένα κόμμα». Σούμα, με ενδιαφέρον: Ο
Παπαδημούλης, αν διαθέτει πολιτική εντιμότητα, πρέπει να αποκαλύψει τη νεοναζιστική ατζέντα του σταθμού ώστε να προφυλάξει τη δημοκρατική ομαλότητα της χώρας αλλά και να απαντήσει στην κατηγορία για το μένος του κατά του καναλιού. Μέχρι χθες, πάντως, «δεν ήθελε να απαντήσει» – και χάνουμε το καλύτερο…
protagon.gr
