xOrisOria News

ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΙΣ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΑΠΟ ΤO 1969 ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠPΑΞΙΚΟΠΗΜΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

Επειδή εγώ ο Χαράλαμπος Καραγιάννης , σειρά 1971- Β , από το χωριό τρεις

ελιές , Λεμεσού , υπηρέτησα μετά από απόσπαση , από το καταδρομικό…

σύνταγμα Κύπρου και ειδικά την 32 μοίρα καταδρομών , που είχε την εποχή

εκείνη μόνιμη βάση το μοναστήρι άγιου Χρυσόστομου – κουτσοβέντης ,

μέρος της θητείας μου στο προεδρικό μέγαρο , θα επιχειρήσω σήμερα να

διαφωτίσω κάποια άγνωστα γεγονότα και ο κάθε ένας μπορεί να εξάξει τα

δικά του συμπεράσματα .

Το Ιστορικό : θα κάνω έναρξη από το τέλος του 1968 . η τότε προεδρική

φρουρά , αποτελείτο από σαράντα μόνιμους υπαξιωματικούς του κυπριακού

στρατού , οι υπαξιωματικοί είχαν κάποια οικονομικά αιτήματα τα οποία δεν

ικανοποιήθηκαν από την αρμόδια αρχή , και μετά από ένα μήνα απεργίας ,

προχώρησαν σε δεκαπενθήμερη απεργία πείνας . δημιουργούν έτσι μια

απαράδεκτη εικόνα στο προεδρικό .

Σύμφωνα με αφήγηση , του συνταγματάρχη ε.α , Δημήτρη παπαποστόλου ,

από την Λαμία , διοικητή καταδρομών Κύπρου , από το τέλος του 1968 μέχρι

το 1970 , στον Γρηγόρη Α. Μιχαλόπουλο , . Ο στρατηγός Γερακίνης , τον

κάλεσε στο γραφείο του , εκεί του εξήγησε , ότι ο μακάριος έδιωξε την

προηγούμενη φρουρά , και ότι επιπρόσθετα ο ίδιος ο μακάριος , επιθυμούσε

η φρουρά του να είναι από καταδρομείς , ως οι πλέον κατάλληλοι . Έτσι του

αναθέτει , να αναλάβει , την συγκρότηση τμήματος καταδρομών , για φύλαξη

του προεδρικού μεγάρου .

O παπαποστόλου συγκροτεί μια δύναμη από τριάντα καταδρομείς με

επικεφαλή ένα υπολοχαγό , στους οποίους αναθέτει την εξωτερική και

εσωτερική φύλαξη του προεδρικού . Επιπρόσθετα αναλαμβάνουν και

καθήκοντα απονομής τιμών , σε όλα τα επίσημα πρόσωπα. Ο

παπαποστόλου επισκέπτεται το προεδρικό , τακτικά , όπως ισχυρίζεται , για

καλύτερη εποπτεία των καταδρομέων και σιγά αλλά σταθερά , αναπτύσσει

φιλική σχέση με τον μακάριο , άλλα και με τον υπασπιστή του μακάριου

Αθανάσιο πουλίτσα . Ο Αθανάσιος πουλίτσας , δεν είναι στρατιωτικός ,

άλλα αξιωματικός της ελληνικής αστυνομίας . Ο μακάριος γνώρισε τον

πουλίτσα στη Αθήνα , μετά την επιστροφή από την εξορία στις Σεϋχέλλες ,

και κάποια μέρα , τον έφερε να είναι μαζί του στην Κύπρο . Εάν συνεχίσω

με αυτά τα πρόσωπα ανοίγει , ένα τεράστιο κεφάλαιο , που ποτέ δεν έκλεισε

. Απλά να αναφέρω ότι , ο παπαποστόλου δεν ήταν στην Κύπρο το 1974,

βρέθηκε στην Κύπρο το 1965 , διοικητής μοίρας καταδρομών με έδρα το

μερσινίκι , και στις 21-04-1967 κατέλαβε το πεντάγωνο . Κλήθηκε όμως και

ανακρίθηκε από την ειδική εξεταστική επιτροπή της βουλής των ελλήνων ,

για τον φάκελο της Κύπρου.

Ξαναγυρίζω στα δικά μας τα παιδιά , τους καταδρομείς , και πως βρέθηκα

στο προεδρικό . Όλοι ξέραμε ότι έκτος από τις μονάδες μας , φρουρούσαμε

εναλλάξ , με τις άλλες μοίρες το ΚΕΜΚ στο σταυροβούνι , θεωρούσαμε όμως

κεκτημένο της 31 Μ.Κ το προεδρικό .

Μια μέρα τον Μάιο η αρχές Ιουνίου , του 1973 , φώναξε η διοίκηση κάποια

ονόματα , ανάμεσα στα αλλά και το δικό μου και μας ανακοινώθηκε η

αποστολή , μας στο προεδρικό . Παραξενεύτηκα για να είμαι ειλικρινής γιατί

η διμοιρία , δεν ήταν του επιπέδου διμοιρία επιδείξεως . αυτό που θυμάμαι

έντονα είναι τον ιδρώτα , που έτρεχε στο σώμα όταν έβγαζα ακίνητος , την

ημερήσια σκοπιά εκεί στα κανονάκια του προεδρικού , εκεί στα σκαλοπάτια

που βλέπετε στην τηλεόραση , έτσι είμαι σίγουρος ότι ήταν καλοκαίρι.

Εκείνη η χρονική περίοδος δεν προσφερόταν για πολλές ερωτήσεις ,

καταλάβαμε ότι κάτι έγινε , πολλά χρόνια αργότερα , σε ζωντανή τηλεοπτική

εκπομπή ο λοχαγός του εφεδρικού Τάκης τσαγκάρης , τον άκουσα να λέει ,

ότι μετά την τελετή υποστολής της σημαίας οι καταδρομείς έπιασαν τα

γεννητικά τους όργανα και σφύριξαν στον μακάριο , ψέματα η αλήθεια αυτά

άκουσα , αυτά λέω. Όταν πήγαμε στο προεδρικό , Τα πράγματα δεν ήταν

πλέον όπως τα περίγραψα πιο πάνω . ο υπολοχαγός έγινε ανθυπολοχαγός

και από τριάντα καταδρομείς , καταντήσαμε διμοιρία δέκα πέντε ατόμων . .

Τα καθήκοντα μας , κατά την διάρκεια της ημέρας , περιορίστηκαν στην

επάνδρωση σε τρεις μόνο σκοπιές συμπεριλαμβανομένης της ακίνητης που

περιέγραψα πιο πάνω και ήταν η μόνη αποκλειστική δική μας , οι άλλες δυο

είσοδος και έξοδος του προεδρικού , ήταν διπλοσκοπιά με πάνοπλο

αστυνομικό , σε όλες τις περιπτώσεις αποδίδαμε στρατιωτικό χαιρετισμό

σύμφωνα με πρωτόκολλο , επίσης συγκροτούσαμε τιμητικό άγημα μαζί με

την φιλαρμονική της αστυνομίας , σε περίπτωση επίσημης τελετής , όπως

άφιξης αρχηγών ξένων κρατών η τελετή επίδοσης διαπιστευτηρίων από

ξένους πρεσβευτές .

Αυτό που άλλαξε και υποβαθμίστηκε ο ρόλος των καταδρομέων ήταν το

απότοκο τριών ιστορικών γεγονότων .

Α . σύμφωνα με δημοσίευμα από τον δικηγόρο , Ανδρέα παναγιώτου , στις

18-6-1967 , κατέφυγε στην Κύπρο ο Αλέξανδρος παναγούλης . Κατόπιν

οδηγιών του μακάριου , στις 27-01-1968 ο υπουργός εσωτερικών και

άμυνας πολύκαρπος Γιωρκάτζιης , εξέδωσε και παρέδωσε στον Αλέξανδρο

παναγούλη , κυπριακό διαβατήριο . Στις 13-08-1968 ο Αλέξανδρος

παναγούλης , διενεργεί απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα , Γεώργιου

Παπαδόπουλου .

Β. Στις 08-03-1970 διενεργείται στην αρχιεπισκοπή , απόπειρα δολοφονίας

του αρχιεπίσκοπου μακάριου . το ελικόπτερο , εβλήθη στον αέρα και ο

μακάριο σώζεται από τύχη , τα πυρά δέχεται στην κοιλιακή χώρα ο ελλαδίτης

, χειριστής ταγματάρχης , Ζαχαρίας παπαδογιάννης . Παρά τα σοβαρά

τραύματα του , καταφέρνει να προσγειώσει το ελικόπτερο σε παρακείμενο

οικόπεδο .

Γ. Στις 15-03-1970 δολοφονείται σε περιοχή του χωριού Μια μηλιά ο πρώην

υπουργός εσωτερικών και άμυνας , πολύκαρπος Γιωρκάτζιης .

Κατά την διάρκεια της παραμονής μας εκεί , κοιμόμασταν σε ένα καλό

θάλαμο , με τις ανέσεις του , στο προαύλιο του προεδρικού , απέναντι από

την καντίνα των αστυνομικών , για φαγητό κατεβαίναμε πολλά σκαλοπάτια ,

στην κοίτη του ποταμού , σε ένα παλιό κατασκεύασμα , κατάλοιπο των

άγγλων , πολύ κοντά στο στρατόπεδο , ένατο τακτικό συγκρότημα . φαγητό

ερχόταν κανονικά με χύτρα από τον πενταδάκτυλο. Δεν υπήρχε κανένα

προνόμιο . δεν μας γινόταν σωματικός έλεγχος . μετά την πρωινή αναφορά ,

που γινόταν στην αυλή του προεδρικού πριν την άφιξη του μακάριου . Σε

αυτή την αναφορά γινόταν , το μόνο μέτρο ασφαλείας , και ήταν το

πρόσταγμα δις εις το αέρα πυροβολήσατε . Ο ανθυπολοχαγός εξαφανιζόταν

μέσα στο γραφείο του μέχρι το επόμενο πρωινό .

Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα , είναι ο αναβρασμός των αστυνομικών του

εφεδρικού , οι οποίοι ήταν πάνοπλοι , με σύγχρονα αυτόματα και

οπλοπολυβόλα , με φαιοπράσινη στρατιωτική στολή , αρβύλας και άπαντες

έφεραν στην ζώνη περίστροφο , κατά την άφιξη και αναχώρηση του

μακάριου , το πρωινό και το ίδιο το απόγευμα.

Μετά από ένα μήνα κάποιος , από μας , το απόγευμα , έγραψε με κιμωλία

σε σχετικά απόμερο μέρος , εκεί στα πολλά σκαλοπάτια , προς την κοίτη του

ποταμού, Γρίβας διγενής ένωσης , μαθεύτηκε και ξεκίνησαν οι αστυνομικοί

καταδίωξη του . νωρίς το πρωί μας έδιωξαν και εμάς .

Use Facebook to Comment on this Post