Πόλεμος είναι οι καθημερινές μάχες με τον εαυτό μας. Είναι η πορεία στο άγνωστο με την αφέλεια του ανίκητου.
Πόλεμος είναι η μάχη με το σκοτάδι και το φόβο. Είναι η μάχη με την απόγνωση, τον τρόμο, τη λογική. Είναι η μάχη με το Κακό.
Στον Πόλεμο είσαι πάντα μόνος. Ακολουθείς τον μπροστινό σου και όταν δεν υπάρχει αυτός ανοίγεις το δρόμο για να ακολουθήσουν οι άλλοι. Όταν πέσεις, σε σηκώνουν αυτοί που σε ακολουθούν. Αν δεν υπάρχουν, δεν θα σηκωθείς.
Στον Πόλεμο δεν ξέρεις αν θα σκοτωθείς, δεν ξέρεις αν θα νικήσεις. Πολεμάς για τους προηγούμενους, πολεμάς για τους επόμενους. Πολεμάς για το πριν και το μετά. Πολεμάς γιατί ζεις.
Στον Πόλεμο συναντάς το Κακό, το βλέπεις σε δύο μέτρα σκαμμένο χώμα, το βλέπεις όταν υποκλίνεται στο Σύνταγμα της Ελλάδας, στην Πολεμική Σημαία των νεκρών σου. Το βλέπεις να σε περιτριγυρίζει, να προσπαθεί να σε εξουδετερώσει πριν σε σκοτώσει. Το βλέπεις να προσπαθεί να κερδίσει το Πόλεμο.
Στον Πόλεμο ο εχθρός είναι μαζί σου. Είναι αυτός για τον οποίο πολεμάς. Είναι αυτός που χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχες. Ο εχθρός είναι ο ευεργέτης σου, αυτός για τον οποίο θα ομολογήσεις πίστη στην ελπίδα και τη νίκη.
Στον Πόλεμο κερδίζει ο ισχυρότερος. Στον πόλεμο κερδίζει πάντα το φως. Το φως τυφλώνει τον εχθρό να κάνει τα θανάσιμα λάθη. Το σκοτάδι έρπει. Δεν μπορεί να δει την εξέλιξη του Πολέμου από ψηλά.
Στον Πόλεμο κερδίζουν οι Αξιωματικοί. Στον Πόλεμο κερδίζουν οι νέοι και ρομαντικοί. Στον Πόλεμο κερδίζει αυτός που άγει τους Αξιωματικούς. Στον Πόλεμο κερδίζει ο Θεός.
Στον Πόλεμο όλα ξεκινάνε με το Ευαγγέλιο του Πολέμου και τελειώνουν με το Ευαγγέλιο της Νίκης. Δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα. Ό,τι σχεδιάζει το Κακό το διαλύει το ανέσπερο Φως.
Όταν τελειώσει ο Πόλεμος κοιτάζεις πάντα για λίγο πίσω. Βλέπεις κραυγές, βλέπεις πτώματα ηρώων, βλέπεις δειλούς, βλέπεις οίκτο, βλέπεις πόνο. Προχωράς και αφήνεις τον ιστορικό να καταγράψει στον ουρανό τις πραγματικές σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας. Δεν σκοτώνεις ποτέ τους ικέτες.
Στον Πόλεμο δεν περιμένεις να συναντήσεις το Θεό ζωντανό. Αυτός όμως σε βρίσκει μέσα σου, μέσα σε κάθε μαχητή σου και τότε γνωρίζεις πια γιατί πολέμησες. Γιατί νίκησες.
Μέχρι να ξεκινήσει ο επόμενος Πόλεμος. Ο μεγάλος Πόλεμος που με τους 575 μικρούς θεούς της Ελλάδας θα νικάνε για πάντα μέχρι την τελική πτώση του Κακού της Ελλάδας. Μέχρι να ηχήσουν αληθινά οι χαρμόσυνες καμπάνες του Οσίου, που ποτέ δεν έκανε λάθος.
Ο Ευστάθιος, η πίστη στο Θεό και η αγάπη μπορεί να αναγεννήσει μέσα από την οικογένεια την Ελλάδα, να συντρίψει τον εχθρό της και να χαράξει το αύριο.
Οι 575 είναι οι Νικητές της Ελλάδας για πάντα και παντού. Είναι αυτοί που γονάτισαν το ανώμαλο…
Use Facebook to Comment on this Post