Έλληνας ηθοποιός δηλώνει:” Υπήρξα sex machine, κάθε μέρα πήγαινα με άλλη”

Ο λόγος για τον ηθοποιό Μάριο Ιορδάνου που μίλησε στην εφημερίδα Πρώτο θέμα για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε, για την πίστη του στο Θεό αλλά και για τα νέα του επαγγελματικά βήματα! …

Στις 19 Νοεμβρίου δραματοποίησες και παρουσίασες στα γερμανικά σημαντικές σκηνές από έργα του Νίκου Καζαντζάκη σε ένα μεγάλο αφιέρωμα που έγινε στο Βερολίνο για τα 130 χρόνια από τη γέννηση του Η εκδήλωση ονομάζεται “Νίκος Καζαντζάκης: 130 χρόνια φως.” Ξεκινήσαμε από το Βερολίνο με τη συνδρομή των εκδόσεων Καζαντζάκη σε μια προσπάθεια που έχει αναλάβει η Νίκη Σταύρου, διευθύντρια των εκδόσεων και πνευματική κόρη της Ελένης Καζαντζάκη, να ταξιδέψουμε τον λόγο του σπουδαίου συγγραφέα σε όλο τον κόσμο. Επιθυμούσαμε να βάλουμε ένα λιθαράκι στην αποδόμηση της κακής εικόνας που έχουν στο εξωτερικό για τη χώρα μας. Αυτή η προσπάθεια θα παρουσιαστεί σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Σκηνοθετώ την παράσταση, όπου παίζουμε με την Σοφία Καζατζιάν.

Δεν φοβάσαι ότι πολλοί μπορούν να πουν: “Τι δουλειά έχει ο Ιορδάνου να δραματοποιεί έργα του Καζαντζάκη;”

Ο,τι πράττω το κάνω με αγάπη και αφοσίωση. Σ΄αυτήν την προσπάθεια είχα αρωγό έναν άνθρωπο που ξέρει σε βάθος το έργο του Καζαντζάη. Δεν φοβάμαι τίποτα!

Πέρασες μαύρες περιόδους στη ζωή σου;

Ναι. Έχω περάσει μαύρες περιόδους…Δεν ήθελα να έχω επαφές με πολύ κόσμο. Προσπαθούσα να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου. Έφτασα κάτω από το μηδέν . Ήταν όμως η πιο δημιουργική περίοδο της ζωής μου. Έπαιζα δέκα ως και δεκαπέντε ώρες τη μέρα πιάνο. Θυμάμαι σε μια πολύ δύσκολη στιγμή μου μέσα σε ένα βράδυ έγραψα έντεκα κομμάτια.

Υπήρξες sex machine στη ζωή σου;

Ναι, σε υπερβολικό βαθμό. Έχει τύχει να πηγαίνω κάθε μέρα με άλλη σύντροφο. Δεν ήμουν καλά τότε με τον εαυτό μου. Αν τα έχεις βρει με το μέσα σου, δεν έχεις ανάγκη να σκορπίζεσαι και να σπαταλιέσαι. Σήμερα τη σύντροφο μου την αγαπώ όχι μόνο για αυτό που είναι, αλλά και για αυτό που είμαι εγώ όταν είναι μαζί μου.

Δεν πιστεύεις στο Θεό;

Όχι. Δεν πιστεύω σε καμία θρησκεία. Δεν το έχω ανάγκη. Σ΄αυτό τον κόσμο ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι. Και αν είμαστε τυχεροί στο μεσοδιάστημα, μπορεί να συναντηθούμε με τον άνθρωπο της ζωής μας. Έπειτα δεν υπάρχει τίποτα. Εδώ είναι η κόλαση και ο παράδεισος.

Αλήθεια, κλαις, ξεσπάς για όσα νιώθεις;

Ναι. Οι άνδρες κλαίνε. Οι λιπόψυχοι και οι δειλοί δεν κλαίνε για να μην εκτεθούν. Ο γενναίος θα κλάψει, θα τσαλακωθεί. Ο δειλός θα τρομάξει. Εγώ προτιμώ να πεθάνω όρθιος παρά γονατισμένος.

Πηγή: zappit
xespao