Ν. Νικολόπουλος: «Το πολυδιαφημιζόμενο success story κατέληξε μία … ‘’φούσκα’’»

Mε επερώτηση του ο βουλευτής Αχαΐας και πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Νικόλαος
Νικολόπουλος αναφέρθηκε στο πολυδιαφημιζόμενο από τη μνημονιακή κυβέρνηση του … success story,
υπογραμμίζοντας πως παρ΄ όλη την επίπλαστη κυβερνητική αισιοδοξία η πραγματικότητα δεν συμμερίζεται……

καθόλου την έωλη κυβερνητική αισιοδοξία καθώς οι μεγάλοι πυλώνες της οικονομίας μας βρίσκονται σε
απελπιστική κατάσταση με κορυφαίο παράδειγμα τη ταχεία αποδόμηση της Ελληνικής βιομηχανίας.

Οι περισσότερες εταιρείες άλλωστε σε κεντρικούς κλάδους όπως τα τρόφιμα, τις κλωστές, τον χάλυβα, το
αλουμίνιο, τις κατασκευές, βρίσκονται πλέον στην κόκκινη γραμμή.

Οι ταμειακές ροές είναι μηδενκές, η ρευστότητα καθημερινά περιορίζεται και η αγορά έχει βρεθεί στα ακραία όρια οικονομικής ασφυξίας.

Ήδη όπως σημείωσε με εξαιρετική έμφαση στην επερώτηση του ο πρόεδρος του ΧΡΙ.ΚΕ. στελέχη αυτών των επιχειρήσεων που έχουν καταθέσει τα παράπονα τους και την αγωνία τους για την πορεία της πραγματικής οικονομίας στους τομείς Ενέργειας, Βιομηχανίας και Οικονομίας ενώ στελέχη του ΧΡΙ.Κ.Ε, κάνουν λόγο ακόμη και για στάση πληρωμών σε προμηθευτές, ασφαλιστικά Ταμεία και εργαζομένους εάν δεν δοθεί μία λύση στην τραπεζική αναχρηματοδότηση! Δυστυχώς όμως όπως ανέφερε ο ηγέτης του ΧΡΙ.Κ.Ε.

Παράλληλα η απόφαση της Βιοχάλκο να μεταφέρει την έδρα της στις Βρυξέλλες αναδεικνύει με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο τα αδιέξοδα στην Ελληνική οικονομία που οδηγούν σε πολλαπλά και ποικίλα αδιέξοδα τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας. Το όλο οικονομικό κλίμα γίνεται ακόμη περισσότερο ζοφερό αφού πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης στις μεταξύ τους συζητήσεις εκφράζουν την απαισιοδοξία τους πως σύντομα και άλλες επιχειρήσεις θα ανακοινώσουν τη μεταφορά της έδρας τους τις επόμενες εβδομάδες προκειμένου να πετύχουν χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού.

Το πλέον παράλογο είναι πως επιχειρηματίες που καθημερινά προσπαθούν να διατηρήσουν σε επαρκή επίπεδα τη ρευστότητα των εταιρειών τους, «σήμερα και οι 4 συστημικές τράπεζες σε συνεργασία, δεν μπορούν να σηκώσουν μεγάλες αναχρηματοδοτήσεις δανείων, που ξεκινούν από τα 300 εκατ. ευρώ και άνω».

Η Βιοχάλκο άλλα και οι άλλοι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, μετά από συζητήσεις πολλών μηνών με τις διοικήσεις των εγχώριων τραπεζών έχουν καταλήξει στην άποψη ότι, για να συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση σε αγορές χρήματος θα πρέπει να μεταφέρουν τις διοικήσεις τους στο εξωτερικό.

Κάποιες μάλιστα λέγεται ότι έχουν προετοιμαστεί, για κάθε ενδεχόμενο μεταφοράς ακόμη και των παραγωγικών τους μονάδων από τον Νοέμβριο του 2012.
Οι επιχειρήσεις που έχουν λάβει απόφαση για τη μεταφορά της έδρας τους στο εξωτερικό πολλαπλασιάζονται καθημερινά.

Ο διευθύνων σύμβουλος μάλιστα της Intralot σε παλαιότερη γενική συνέλευση έχει τονίσει ότι δέχεται πιέσεις από τους ξένους μετόχους να μεταφέρει την έδρα της στο εξωτερικό, ενώ η τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν υπογραμμίζει ότι λόγοι πατριωτισμού δεν της επιτρέπει μία τέτοια κίνηση εκτός εάν επιδεινωθούν οι συνθήκες.

Ο πρόεδρος της Motor Oil Βαρδής Βαρδινογιάννης έχει τονίσει ότι ακόμη και σήμερα η εταιρεία μπορεί να δανείζεται αξιοπρεπώς λόγω του ονόματός της και της αξιοπιστίας της.

Στο σύνολό τους, οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις καλούνται να διαχειριστούν ταυτόχρονα τη συρρίκνωση της εγχώριας κατανάλωσης, τη μεγάλη δυσκολία στη χρηματοδότηση και την έκρηξη των εμπορικών επισφαλειών.
Και σαν να μην έφθαναν αυτά, όσες ανταγωνίζονται στον διεθνή στίβο καλούνται να υπερπηδήσουν και το εμπόδιο της στραγγαλιστικής φορολογικής πολιτικής, της τραπεζικής πιστωτικής συρρίκνωσης και της χρόνιας αναποτελεσματικότητας στη δημόσια διοίκηση.

Η βιωσιμότητα των ελληνικών επιχειρήσεων κρίνεται αυτή την περίοδο, εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας. Ρίχνοντας μια ματιά στους ισολογισμούς εξαμήνου του 2013 διαπιστώνουμε ότι επιβεβαιώθηκε για ένα ακόμη τρίμηνο πως το κόστος δανεισμού παρέμεινε υψηλό με αποτέλεσμα, όσες εταιρείες παραμένουν σε υψηλό ποσοστό μοχλευμένες, να έχουν υψηλότερους πιστωτικούς τόκους.

Παράλληλα, συνεχίστηκε ο περιορισμός μέρους του λειτουργικού κόστους κυρίως μέσω μισθολογικών μειώσεων.
Σε γενικές γραμμές, η ενίσχυση των ταμειακών ροών αποτελεί βασική προτεραιότητα όλων σχεδόν των διοικήσεων κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε συνδυασμό ασφαλώς με τη συνεχιζόμενη προσπάθεια για περικοπή του κόστους λειτουργίας των εταιρειών.

Επειδή η τρικέφαλη ελληνική κυβέρνηση του 2012 (Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη) ψήφισε με το
3ο Μνημόνιο (ν.4079/2012, ΦΕΚ Α 20-09-2012) την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών (των «4 συστημικών» και της ΑΤΕ), συνολικού ύψους 52 δις, με το υπόλοιπο ποσόν των 27- 28 δις., τα οποία είναι μέρος του νέου δανείου ύψους 31.5 δις. που θα πάρει η κυβέρνηση από την Τρόικα μέσα στον Δεκέμβριο του 2012 (δόση του δανείου καταβλητέα τον Ιούλιο του 2012!). Τα χρήματα αυτά της ανακεφαλαιοποίησης θα πάνε όλα για να συμπληρώσουν κι αποκαταστήσουν την τελική τωρινή «αρνητική κεφαλαιακή θέση των τραπεζών» , η οποία έχει δημιουργηθεί μέχρι την ψήφιση του Μνημονίου 3 (Νοέμβριος 2012) και πρακτικά μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 2012. Το δάνειο των 31.5 δις. της επόμενης δόσης (στα οποία περιλαμβάνονται και τα 24 δις. προς τις τράπεζες), θα χρεωθούν ως «δημόσιο χρέος», το οποίο θα πληρώσουμε όλοι εμείς οι πολίτες!

Ολοκληρώνοντας ο κ. Ν.Νικολόπουλος ερώτησε αν έχουν επίγνωση της όλης κατάστασης οι αρμόδιοι υπουργοί που ερωτήθησαν και για το πως σκέφτονται να αντιμετωπίσουν τη μαζική αυτή δέσμη αποβιομηχάνιση της χώρας και για τις ευθύνες που υπάρχουν αλλά και για τους σχεδιασμούς που έχουν γίνει προκειμένου να ανασταλεί η κατάρρευση της Ελληνικής οικονομίας και η εξ αυτού εξαθλίωση της χειμαζόμενης Ελληνικής κοινωνίας που επιτείνεται από την αδιαφορία των τεσσάρων συστημικών τραπεζών να συμβάλλουν στη σωτηρία των Ελληνικών επιχειρήσεων..