Η Ελληνική κοινωνία (όσοι έχουν ρεύμα και σπίτι) περίμενε να δει κατά το τριήμερο της συζήτησης για την …
πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, μία κουβέντα μεταξύ των στελεχών της εθνικής αντιπροσωπείας, που θα κατέληγε σε κάτι καλύτερο, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο για τον διαλυμένο από τη φτώχεια και ανεργία λαό μας.
Έστω μία ανάσα αισιοδοξίας πως κάποιοι εκεί μέσα δεν παλεύουν μόνο για τα προνόμιά τους αλλά αντιλαμβάνονται, τι είναι αυτό που τους περιτριγυρίζει. Πως αντιλαμβάνονται την κατάντια του έθνους και την τεράστια δική τους ευθύνη.
Αντί αυτού είδαμε άδεια έδρανα (για μία ακόμη φορά), μαγκιές και ατάκες απ’ όλες τις πλευρές.
Είδαμε βουλευτές και αρχηγούς κομμάτων να απευθύνονται στις κάμερες και όχι στην κοινωνία.
Είδαμε τα μικροκομματικά συμφέροντα να πρυτανεύουν.
Είδαμε τα νέα επερχόμενα σκληρά μέτρα να βαφτίζονται διαρθρωτικά και υπουργούς φορτωμένους από έπαρση και αλαζονεία, να καυχιόνται για αυτά, ως επίτευγμα διαπραγμάτευσης.
Είδαμε τον Πρωθυπουργό να υπερασπίζεται τη μοναδική του απίστευτη δέσμευση για free wifi, όταν συμπολίτες μας αυτοκτονούν βιώνοντας την απελπισία και την ποινική δίωξη, ως μέτρο ορθής φορολογικής συμπεριφοράς, αλλά και την τοκογλυφία της νύχτας ως φορέα επιδότησης των επιχειρήσεών τους.
Είδαμε τους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ να κλείνουν τσαμπουκαλίδικα ραντεβού για μονομαχία, για να αλιεύσουν ψήφους από το τελειωμένο el Paso(k).
Δεν είδαμε Εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της πατρίδας μας. Δεν είδαμε το δικό μας σχέδιο. Αυτό που όλοι υποσχέθηκαν προεκλογικά. Μόνο το μνημόνιο, όπως αυτό συντάχθηκε από ξένους δανειστές-σωτήρες.
Και αν ο Πρωθυπουργός έχει σαν κριτήριο τις μαζώξεις του ΣΥΡΙΖΑ, για την κοινωνική αγανάκτηση, κάνει λάθος. Το 30% των ψηφοφόρων γυρίζει τις πλάτες σε όλους. Το 1.5 εκ. είναι άνεργοι. Το 30-40% φτωχοί. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι έφυγαν για ΠΑΝΤΑ για το εξωτερικό. Όπως και επιχειρήσεις, έφυγαν για ΠΑΝΤΑ. Οι επενδύσεις και τα όνειρα, είναι εκτός συνόρων. Εδώ μένουν οι ηλικιωμένοι και οι 2 εκ. λαθρομετανάστες.. σκηνικό πολέμου δηλαδή.
Αυτά είναι τα κριτήρια και ΟΧΙ το «γέμισμα» του Συντάγματος.
Κοινωνική αγανάκτηση υπάρχει και στον καναπέ, εκεί που η κατάθλιψη κυριαρχεί.
Κοινωνική αγανάκτηση υπάρχει και στη θηλιά που σφίγγει το λαιμό, αυτού που προτιμά την «άλλη πλευρά» από τους ανίκανους του «εδώ». Και είναι χιλιάδες.
Και ο χρόνος τελειώνει.
Και μαζί του και οι Έλληνες. Σκόνη και Αέρας..
Wifi δηλαδή..
Γράφει ο Απόστολος Καλαματιανός
για το www.news4all.gr